Angut - Mankafa- Mankurt

Yukarıda yazdığım her üç sözcük de konuşma dilimize girmiştir. Ancak anlamlarının tam olarak bilinmediğine ve yerli yersiz kullanıldığına tanık oluyoruz.
Örneğin, birisi laftan anlamaz, salaklık yapar, bön bön bakarsa kendisine ANGUT denir. Oysa angut ördekgillerden bir kuş türüdür. Ayrıca bu hayvan son derece vefalıdır. Ölmek üzere olan eşinin yanında kendi hayatını kaybetme pahasına sonuna kadar bekler.
Keşke herkes, kendisine haksız bir şekilde kötü bir yakıştırma yapılan bu kuş gibi sevgilisine bakabilse!
MANKAFA sözcüğü ise anlayışsız, aptal manasında kullanılmaktadır. Mankurttan türetilmiştir.
Yine sakağı hastalığına tutulmuş atlar için de MANKAFA olmuş denir.
Yazımın ana ve asıl konusu MANKURT ve MANKURTLAŞTIRMA?
MANKURT: Geçmişine dair ne varsa unutmuş, sadece bedensel faaliyetleri çalışan, efendisinin sözünden çıkmayan robotlaşmış insan demektir.
Mankurt kavramını Manas Destanı´ndan alıp belleklere kazıyan kişi Cengiz Aytmatov´dur.
Cengiz Aytmatov mankurtlaştırma hikayesini şöyle anlatır:
?Eski Türk Boyları komşu ve düşman kabile JUAN-JUANLARLA sık sık savaş ederler. Bu savaşlarda Juanlara esir düşen kişilerin elleri kolları bağlanıp, saçları usturayla kazınır. Bir deve kesilerek boyun derisi esirin kafasına geçirilir. Esirin başı sağa sola oynamasın diye boynuna bir tahta geçirilerek çöle bırakılır. Çığlıkların duyulmaması için elleri ayakları ağzı bağlanır. Kızgın güneş altında büzüşen deri başı tıpkı mengene gibi sıkar. Beyin bu basınç altında değişime uğrar. Kızgın çölde aç, susuz üç-beş gün geçiren esirlerin çoğu ölür. Sağ kalıp MANKURT olanlar ise günlerce beslenip güçlendirilirler. Sonra da köle pazarına sürülürler.
Mankurt kölelere, hafızasını yitirmemiş kölelere göre çok daha yüksek fiyatlara satılırlar. Çünkü onlar efendilerine kayıtsız şartsız itaat ederler. Kaçmayı asla düşünmezler.
Mankurtlaştırma her dönemde farklı şekillerde ortaya çıkmış.
Mesela, Çinlilerin Türk Beylerini hoş vaatlerle kandırdıkları anlatılır. Zamanla kendi kültürlerinden uzaklaşan beyler, Çince isimler alırlar. Daha da ileri giderek kendi arlarında savaşa tutuştukları olmuştur.
Yine Osmanlı´nın son dönemlerinde kendileri Türk olduğu halde Türklüğü aşağılayıcı sözler kullanmaları bir nevi MANKURTLAŞTIRMA sayılır.
Örneğin, ETRAK-I NAPAK: Pis Türk
ETRAK-I Bİ İDRAK: Anlayışsız Türk
Sırtını kürke, kapını Türk´e alıştırma?v.b. gibi söylemler bu türdendir.
?Türklükten şeref ve izzetimle istifa ediyorum? diyen sözüm ona aydınlara rastlanıyordu.
Mankurtlaştırma çabaları günümüzde de şekil değiştirerek sürmekte.
Mesela, gayri milli eğitim politikalarıyla, sözlü ve yazılı medya propagandalarıyla, dini takıyyelerle, rüşvet ve iltimaslarla, sosyal yardım adı altında dağıtılanlarla, genetiği değiştirilmiş gıdalarla v.s.
Kuran-ı Kerim´de ?çünkü yeryüzünde debelenenlerin Allah katında en kötüsü akıllarını işletmeyen sağır, dilsizlerdir.? (ENFAL SURASİ; 22) ?Allah, pisliği akıllarını kullanmayanlar üzerine bırakır? deniyor. (YUNUS SURESİ; 100) (Y. N. Öztürk, KURAN-I KERİM MEALİ)
Eğer bir millet ?Kasabının bıçağını yalayan koyun misali, iz şaşırmadan celladını takip ediyorsa, mankurtluk belirtileri gösteriyor demektir.