ATIN ÖLÜMÜ ARPADAN OLSUN

Ellili ve altmışlı yılları hatırlayanlar bilirler, yoksulluk diz boyuydu. İskarpin ayakkabı giyebilen, kumaş elbisesi olan yok denecek kadar azdır. Böyle şeyler lüks sayılır çok varlıklı kişiler ve bir de devlet memurları böyle bir lükse sahiptiler.
Hazır sigara içebilenlerin sayısı hele de köylük yerlerde bir elin parmak sayısını geçmezdi. Sigaralar da kendi aralarında sınıflara ayrılmışlardı: birinci sigarası, ikinci sigarası, üçüncü sigarası, yenice, kulüp sigarası. Bunların tepesinde de yeni harman sigarası. Bu günkü gibi öyle filtreli sigara falan hak getire.
Halkımız her çözümsüz zannettiğimiz olayın çözümünü bulduğu gibi sigara olayını da çözmüştü.
Mevsimi gelince, yasal izinli tütün tarlalarından tütün yapraklarını gizlice toplar ve bunları yine gizlice kuruturdu. Yine gizli olarak tütün havanlarında kıyar. Sonra da 1 kilogramlık paketler halinde ambalajlayıp, 7,5 liradan veya 10 liradan piyasaya sürerdi.
Bu işleri yapanlar gündüzleri gizleyip geceleri işbaşı yapanlardı. Zira peşlerinde ?KOLCU? adı verilen devlet görevlileri dolaşırdı. Eğer yakalanacak olurlarsa ocaklarına incir ağacı dikilirdi. Hapislik dâhil bir türlü cezaya çarptırılabilirlerdi.
İçiciler yakalanacak olursa, onlara da 20 lira para cezası kesilirdi. O yıllarda sadece yoksulluk yoktu ki, cahillik de çoktu. Sigaranın zararlarını kaç kişi biliyordu?
Rahmetli babacığım sabaha karşı ilk horoz öttüğünde erkenden kalkar; yine rahmetli anacığıma çayı demletirdi. Tabakasını açar sigaraları peş peşe sararak aç karnına tüttürürdü. Daha sonra kırklı yılların başlarında ciğerleri parçalanırcasına öksürmeye başladı. Bizler de çok sigara içtiğini bu nedenle de çok öksürdüğünü söylediğimizde çoğu kez aldığım yanıt şu olurdu. ?Amaaan atın ölümü arpadan olsun?
Daha sonra tütüne bağlı olan tüberküloz (verem) hastalığına yakalandı. O zamanlar şimdilerdeki kanser gibi ölümcül hastalık veremdi. İnce hastalık da derlerdi.
Sonradan neler oldu onları yazmayacağım. Ancak şunu söyleyeyim: ?Atın ölümü arpadan oldu? da ölüme kadar ne arpa, ne arpa yetiştirecek tarla ne de arpa yetiştiricilerde moral kaldı.
Bu arada şunu da söyleyeyim. Babamlar 8 erkek kardeştiler. Altı tanesi sigara içti iki tanesi sonradan bıraktı. Sigara içmeye devam edenlerin hepsi de tütüne bağlı kanser hastalığından hiçbiri 70 yaşını bulmadan öldü. Bundan daha açık bilimsel veri olur mu? Sigara bağımlısı birine bu illetin zararlarından söz etmeye kalkarsanız hemen ?rakı içen öldü de, su içen ölmedi mi?? deyiverirler. Aynı kişiler ölümle yüz yüze geldiklerinde de hiç kimse söylemeden bırakıverirler tütünü. Ama olan olmuştur. İş işten geçmiştir. Sigara tüketimi, gelişmemiş ülkelerde sağlık bilinci gelişmemiş insanların alışkanlığıdır. Sigaranın verdiği haz zihinsel düzeydedir. Tiryakiler nikotini aldıklarında, rahatladıklarını daha sakin düşündüklerini, işlerine daha iyi konsantre olduklarını söylerler. Doğrudur.
İçmediklerinde de sinirli ve saldırgan olduklarını, iş yapamaz duruma geldiklerini anlatırlar. Bu da doğrudur. Ancak kâr- zarar hesabı yapacak olurlarsa içtiklerinde uğradıkları zararın ne kadar çok olduğunu anlayacaklardır.
?SİGARA İÇMEK BİR HASTALIKTIR? Mutlaka tedavi edilmesi gerekir.
Sigara KALP KRİZİ ve AKCİĞER KANSERİ gibi öldürücü hastalıkların en önemli nedenidir. Bunların dışında sigara içenler AMFİZEM, MİDE ÜLSERİ, AĞIZ İÇİ KANSERİ, MESANE KANSERİ? gibi birçok kanser türünün de ana nedenidir. Bu nedenle sigaranın mutlaka terk edilmesi gerekir. Kişinin sigarayı öncelikle beyninde bırakması gerekir. Gerisi hikâye?
Haftaya bırakacağım, azalttım, sadece yemeklerden sonra içiyorum vs. mazeretler sadece kendini aldatmaktır.
Ne diyelim; insanlar ?CANI CANLA satın alsalardı? kıymetini bilirlerdi.