BİR TAPINAK YAZITI..

Gürültü patırtının ortasında sükunetle dolaş; sessizliğin içinde huzur bulduğunu unutma.
Başka türlü davranmak açıkça gerekmedikçe herkesle dost olmaya çalış. Sana bir kötülük yapıldığında verebileceğin en iyi karşılık unutmak olsun. Bağışla ve unut. Ama kimseye teslim olma. İçten ol: Telaşsız anlat. Kısa, açık ve net konuş. Başkalarına da kulak ver. Aptal ve cahil oldukları zaman ile dinle onları; çünkü dünyada herkesin bir öyküsü vardır. Yalnız yaptığın planların değil, başarılarının da tadını çıkar.
Ne kadar küçük olursa olsun, işinle ilgilen. Hayattaki dayanağın odur. Seveceğin bir iş seçersen hayatında bir an bile olsun yorulmuş olmazsın. İşini öyle sev ki, başarıların, bedenini ve yüreğini güçlendirirken, yaptıkların da yepyeni hayatlar başlatmış olsun.
Olduğun gibi görün ve göründüğün gibi ol.
Sevmediğin zaman sever gibi yapma.
Çevrene önerilerde bulun ama asla hükmetmeye kalkma.
İnsanları yargılarsan onları sevmeye zaman kalmaz.
Ve unutma ki, insanlığın asırlardır öğrendikleri, sonsuz uzunluktaki bir kumsalda bir kum taneciğinden daha fazla değildir.
Aşka burun kıvırma sakın; o çöl ortasında yemyeşil bir bahçedir.
O bahçeye layık bir bahçıvan olmak için her bitkinin bakıma ihtiyacı olduğunu unutma.
Kaybetmeyi, ahlaksız bir kazanca tercih et. İlkinin acısı bir an, ötekinin vicdan azabı bir ömür boyu sürer.
Bazı idealler o kadar değerlidir ki o yolda mağlup olman bile zafer sayılır. Bu dünyada bırakacağın en büyük miras dürüstlüğündür.
Yılların geçmesine öfkelenme. Gençliğe yakışan şeyleri gülümseyerek teslim et geçmişe. Yapamayacağın şeylerin yapabileceklerini engellemesine izin verme.
Rüzgarın yönünü değiştiremediğin zaman yelkenlerini rüzgarın yönüne göre ayarla. Çünkü insanlar karşılaştığın fırtınalarla değil, senin gemiyi limana yanaştırıp yanaştıramadığınla ilgilenir.
Ara sıra isyana yönelecek olsan da hatırla ki, evreni yargılamak imkansızdır. Onun için kavgalarını sürdürürken bile kendi kendinle barış içinde ol.
Hatırlar mısın doğduğun amanları? Sen ağlarken herkes sevinçle gülüyordu. Öyle bir ömür geçir ki herkes ağlasın sen öldüğünde sen ise mutlulukla gülümse. Sabırlı, sevecen, erdemli ol. Eninde sonunda bütün servetin sensin.
Görmeye çalış ki bütün pisliğine ve kalleşliğine rağmen dünya yine de insanoğlunun biricik güzel mekanıdır.
XSENTIUS M.Ö. IX Y.Y.