ELİN KURUSUN!!!

Nasıl bir vicdanın varmış  ki 90 küsur yaşındaki dedeye; atana, babana, amcana, dayına, abin olabilecek beli bükülmüş ihtiyarlara misal 
"SEN KİM OLUYORSUN DA BANA SELAM VERİYORSUN" 
deyip yumruklaya bildin ELİ KURUYASICA!!!

Nasıl bir vicdanın varmış ki, "beli bükülmüş ihtiyarlarınız olmasa idi başınıza belaları sağnak halinde yağdırırdım" ilahi emrini  dahi düşünmeden, görmeden  bayıltacak derecede yumruk ve tokat sallayabildin, ELİ KURUYASICA!!!

Nasıl bir vicdana sahipmişsin ki "Ya Resullah hayatta iken en çok kime hürmet göstereyim" diyen bir sahabenin sorusuna  üç kez, arka arkaya 
Annene... 
Annene...
Annene...
diyen iki cihan serverine  son kez sorduğunda ise
BABANA... 
diye cevap verir. Sen eli kuruyası, merhametten yoksun, vicdandan yoksun, cani ruhlu, nasıl bir vicdansız mışsın ki HÜRMET GÖRMEYE lâyık mübarek insanı tokatlayıp yerlerde süründürebiliyorsun?

Hangi ve nasıl bir vicdana sahipsin ki iki cihan serveri Hz. Muhammed Mustafa(s.a.v) efendimizin tavsiyesine uymayacak kadar KÖR ve SAĞIRSIN ELİ KURUYASICA!!!

Bu kadar vicdandan yoksun!!!
Bu kadar saygıdan yoksun!!!
Bu kadar hürmetten yoksun!!! 
Kalbi kararmış, zavallı, cani ruhlu sana söyleyecek o kadar söz var, lâkin sana yakışan en güzeli tıpkı ayette dediği gibi olsa gerek.

Bismillahirrahmanirrahim

(1) Ebu Leheb´in elleri kurusun, zaten kendisi kurudu  
(2) Ne malı işine yaradı ne de kazancı!
(3) O, alevli bir ateşte kızaracak. 
(4) karısı ona odun hamallığı yapacak, 
(5) onun/karısının gerdanında da liften bükülmüş bir ip bulunacaktır. 
(Tebbet Suresi)

Ve bir güzel mana ve hakikatlerle süslenmiş veciz bir söz daha;

İMAN, İNSANI İNSAN EDER. 
BELKİ İNSANI SULTAN EDER. 
ÖYLE İSE, İNSANIN VAZİFE-İ ASLİYESİ,
İMAN VE DUADIR. 
KÜFÜR, İNSANI GAYET ACİZ 
BİR CANAVAR HAYVAN EDER."
(Sözler Risalesi. 23. Söz)

İşte sen böyle ACİZ BİR CANAVARSIN!!!

Rabbim evlatlarımızı, yürekleri iman ve Kuran ile mücehhez olan mümin ve müminelerden  eylesin.