Çocuğunuzda aşağıda sıraladığım davranışları gözlemlemeye mi başladınız?
- Odasına kapanıyor ve yanına kimseyi almıyor.
- Sık sık aynanın karşısına geçiyor. Kendisini uzun uzun inceliyor.
- Son zamanlarda çok hırçınlaştı ve üstelik kabalaştı da
- Bizi küçük görüyor. Beğenmiyor.
- Derslerini hatırlattığımızda çok sinirleniyor.
- Zamanının çoğunu arkadaşlarıyla geçiriyor.
- Çoğu zaman hayal alemine dalıp gidiyor
- Odasını toplamıyor. Eşyalarının her biri bir yerde.
- Sık sık karamsarlığa kapılıyor.
- Çok alıngan oldu. Ne söylense hemen alınıyor.
- Uzun uzun telefon görüşmeleri yapıyor. Bu arada harçlığının yetersizliğinden söz ediyor.
- Kendisine karışılmasını istemiyor.
- Çok bencilleşti. Kendisinden başkasını düşünmüyor.
- Bize karşı çok kapalı. Hiçbir sorununu anlatmıyor.
Korkmayın. Telaşlanmayın. Çocuğunuz ergenlik dönemine girmiştir.
Sevgili anne-babalar insan yaşamında alınması gereken zorlu virajlar vardır. İşte ergenlik dönemi bu virajların en zorudur.
Ergenlik öyle bir dönemdir ki ergen bile kendini bu dönemde tanımakta zorluk çeker. Bir bakarsınız bu uçta; bir bakarsınız öbür uçta.
Bazen çok özverili bazen de inanılmaz derecede bencildir. Ergen ne büyüktür ne de küçüktür. Yine ne bağımsız olabilir. Ne de bağımlı olmayı kabul eder. Ben bağımsızım derken diğer taraftan da arkasında güvenebileceği bir destek arar.
Ergeni deve kuşuna benzetirim. Deve deseniz değil, kuş deseniz kuş da değil. İkisi arası bir şeydir.
Yine ergen annesinin-babasının çok üzerine geldiklerinden; kendisini bir türlü anlamadıklarından yakınır. Anne babasının kendi yapamadıklarının kendisinden beklediğinden dem vurur.
Kendisine çocuk muamelesi yapılmasından şikayetlenir. Ne yapsa beğenilmediği inancındadır. Ergeni ve ergenliği tanıdıktan sonra anne-babaların davranışları nasıl olmalıdır?
Üzülerek belirtmeliyim ki yapılan bir araştırmada babaların tamamına yakını çocuğunun tuttuğu futbol takımını bildiği halde; onun kişilik ve ruhsal özelliklerini bilenlerin oranı sadece yüzde 2,5. Bu oran annelerde yüzde 7,5`a çıkıyor. Hal böyle olunca ergenin işi de zorlaşıyor.
Sevgili anne babalar aşağıda sıraladığım önerilere uyarsanız; inanın işiniz kolaylaşacak ve ergen de rahatlayacaktır.
1. Çocukları dünyaya getiren siz olabilirsiniz. Ama onlar siz değildir. Her bir çocuk ayrı bir bireydir.
2. Özgürlükleri konusunda ölçülü ve dikkatli olun. Yani ne baskıcı ne de sınırsız özgürlükçü olun. Hep söylerim çocuğu özellikle de ergeni bir kuşa benzetirim. Avucunuza alıp çok sıkarsanız öldürür, çok gevşek tutarsanız da kaçırırsınız.
3. Onlarla konuşurken alaycı ifadeler konuşmayınız. Güvendiğinizi hissettirmelisiniz.
4. Olağan başarılarını abartıya kaçmadan takdir ederken, başarısızlıklarını da yerden yere vurmayın.
5. Biz övgüde alabildiğine cimri, yergide de çok cömert bir milletiz. Övgünün, takdirin ürettiğini, tenkidin ise kişiyi tükettiğini unutmayın.
6. Ergenler taklitçidir. Onların önünde iyi bir rol model olmalısınız.
7. Sağlıklı bir özdenetim kazanmalarına yardımcı olmalısınız.
8. Ergen kaale alınmak ister. O kendince çok önemli birisidir. Başkaları tarafından da önemsenmek ister.
9. İnternette izlediği programları siz kontrol edemeseniz bile komşu ağabey ve ablalardan yardım alarak kontrol edin.
10. Şunu asla unutmayın. Bir çocuk için anne sağ ayak ise baba da sol ayaktır. Bunların biri eksik olursa çocuk topal olur. Yine bu iki ayak ne kadar uyumlu ise çocuk o kadar başarılı olur ve uzak dünyalara gidebilir.
Sevgili anne-babalar size çok görev düşüyor. Nasihatler yerine davranışlarınızla örnek olmalısınız.
Ne demişler?
Görgülü kuşlar, gördüğünü işler.
