Komşu iki ülkenin hükümdarları savaşmazlar ancak her fırsatta birbirlerini zekâ gösterileriyle rahatsız ederlermiş.
Hükümdarlardan biri, günün birinde ülkesinin en önemli heykeltraşını huzuruna çağırmış ve kendisinden birbirinin tıpatıp aynısı 3 insan heykeli yapmasını istemiş. Bu heykellerin arasında farklar olacak ama bu farkları sadece ikisinin bilmelerini emretmiş.
Heykeller hazırlanmış, komşu ülkenin hükümdarının doğum gününde kendisine hediye olarak gönderilmiş. Heykellerin yanına da bir mektup konmuş.
Mektupta şöyle deniyormuş:
"Doğum gününü 3 altın heykelle kutluyorum. Bu 3 heykel dış görünüşleri bakımından tıpatıp birbirinin aynısı gibi görünebilirler ama içlerinden biri diğer ikisinden çok daha değerlidir. O heykeli bulunca bana haber ver."
Hediyeyi alan hükümdar önce heykelleri tarttırmış. Üçü de gramına kadar eşitmiş. Ülkesinde sanattan anlayan ne kadar insan varsa hepsini çağırtmış. Hepsi de heykelleri büyük bir dikkatle incelemiş ama bir fark görememişler.
Günler geçip gitmiş. Bütün ülke hükümdarın sıkıntısını duyuyormuş ama kimse çare bulamıyormuş. Sonunda, fazla isyankar olduğu için zindana attırdığı genç, kendisine haber göndermiş. Heykeller arasındaki farkı bulacağını idda etmiş.
Başka çaresi kalmayan hükümdar, bu genci çağırtmış. Genç önce heykelleri sıkı sıkıya incelemiş ve daha sonra ince bir tel istemiş.
Teli birinci heykelin kulağından sokmuş, tel heykelin ağzından çıkmış.
Teli bu kez de ikinci heykelin kulağından sokmuş, tel ikinci kulaktan çıkmış.
Son olarak teli üçüncü heykelin kulağından sokmuş ama tel hiçbir yerden çıkmamış.
Bunun üzerine hükümdar, heykelleri gönderen hükümdara şu cevabı yazmış:
"Kulağından gireni, ağzından çıkaran insan makbul değildir.
Bir kulağından giren, diğer kulağından çıkıyorsa o insan da makbul değildir.
En değerli insan kulağından gireni yüreğine gömen insandır.
Bu değerli hediyen için çok teşkkür ederim."
