Balıkesir Yeni Haber Gazetesi`nin Sayfa Editörü İlkan Toprak kardeşimi çok severim. Onun gazetecilik heyecanını, meslek büyüklerine saygısı, küçüklerine sevgisini mesleğe girdiğim ilk yıllardan bu yana hiç şaşmadığım kendi çizgime çok benzetirim. Sağlam kişiliğini mesleğinde de göstermesini her zaman takdirle karşıladım, karşılıyorum. Hiç abartısız, inanarak ve altını çizerek vurgulamak isterim ki, gelecekte çok daha önemli başarılara imza atacaktır. Çünkü çalışkanlığını biliyor, alçakgönüllü karakterinin değişmeyeceğinden hiç kuşku duymuyorum. Yazılarını da zevkle okuyorum.
Sevgili İlkan, son köşe yazısında, "Emek hırsızlığı ve onunla elde edilen haksız kazanç" konusunda düşüncelerini dile getiriyor, yıllardır benim de ısrarla üzerinde durduğum gibi. İlkan, zaman harcayarak, emek vererek ürettiği haberlerin, kimi gazeteciler tarafından, kendisinden habersiz, başka gazetelere alınarak kullanılmasının yanlışlığını vurguluyor. Son derece haklı. Yıllardır, bu çirkinliği yazdım, hâlâ yazıyorum. Sözüm ona gazeteciler, haksızlıklar, adaletsizlikler ile mücadele veren kişilerdir ama içlerinden hâlâ bin bir emekle hazırlanan haberleri utanmazca çalanlar çıkar. Yıllardır bu çirkinliği yaşadım, bitecek gibi değil. Birkaç ay önce, Bandırma`daki bir yerel gazete, benim bu yaşta, alın terimle izleyip, imzalı olarak yazdığım bir haberi, benden izinsiz ve göstermeden kullanınca, gazetenin ismini de vererek açıkladım. Ne oldu biliyor musunuz? Bu gazete, ertesi gün yayınladığı bir yazıyla beni eleştirdi ve "Sürekli basın kartı taşıyan bir gazeteciye bu yazı yakışmadı. Daha hoşgörülü olabilirdi!" sözleriyle, "haber hırsızlığı"nı inkâr ederek, "Efendim, o toplantıda gazetemizin genel koordinatörü de vardı" dedi. Genel koordinatörü dediği kişi ise yaşamında hiçbir haber yazmayan kişiydi ve söz konusu gazetede kullanılan haber, noktasına, virgülüne kadar bana aitti. Fotoğraf da, yazımın yer aldığı internet sitesinden aşırılmıştı. Yani, pişkinliğin bu derecesine de âdeta "pes" denilebilirdi. Yavuz hırsız, ev sahibini bastırmak istiyordu, sanki!
Sevgili İlkan`ın da vurguladığı gibi, eğer haberim çok özel değilse, herhangi bir meslektaşım, kullanmak için izin istediğinde, zaten yüzüm yumuşaktır, izin veriyorum. Ama hiç hazmedemediğim şey, haberimin izinsiz, kaynak gösterilmeden kullanılması. Haberin sahibinden izin alınarak yayınlanması acaba bu kadar zor ve çalmaktan daha mı utanç verici, anlamak mümkün değil!
Yine birkaç ay önce, Gönen`in Hasanbey Köyü`nde, başta tarım araç-gereçleri olmak üzere 100 yılı aşkın tarihleri bulunan bir koleksiyonu, evinin bahçesinde koruma altına alan bir köylüye aitti. İmzalı bu özel haberim de, yine hiç utanmayan kimi Gönenli gazeteciler tarafından sayfalarına, sanki kendi haberleriymiş gibi aktarıldı.
Yıllardır yaşadığım "haber hırsızlıkları"nın hangisini anlatayım ki?
Sevgili İlkan, kendini üzme ama bu konuya da hiç boş verme! Gerekirse, "haber hırsızları"nı, isimleri ve gazeteleri de açıklayarak kamuoyuna açıklamaktan çekinme! Sen de biliyorsun ki, gazetecilikte de, her meslekte de "emeğe saygı" çok önemlidir ve alın teri kutsaldır. Bunu öğrenmemekte ısrar edenlerin teşhir edilmesi de doğal bir haktır.
