Niçin yazıyorum?

Konuşmacı olarak çağrıldığım panellerde, konferanslarda; eğitimci-yazar olarak sunuluyorum. Sağ olsunlar, teveccüh gösteriyorlar. Ancak bu sıfatı biraz iddialı buluyorum. ?Eğitimci? belki, ama yazarlık; öyle ucuz olmamalı. ?Ağzı olan konuşuyor? misali; eline kalem alan da yazar oluyor. Nasıl olsa ülkemizde sanatçı olmak, yazar olmak, aydın sayılmak; çok ucuz!
Niçin mi yazıyorum? Bakın anlatayım:
Şimdi bende bir elma var. Sende de bir elma var. Ben elmamı sana verdim. Sende iki elma oldu. Ama benim elmam kalmadı. Sen elmanı bana verdin, benim iki elmam oldu. Bu sefer sende kalmadı.
Bilgi öyle mi? Bende bir bilgi, sende de bir bilgi olsun. Ben bilgimi sana verdim. Bende de hala bir bilgi var ama sende iki bilgi oldu. Sen bilgini bana verdin. Bu sefer sende de iki bilgi, bende de iki bilgi oldu
Anlayacağınız bilgilerimi paylaşmak için yazıyorum. Zira bilgi dediğin; paylaşıldıkça çoğalır.
Hep söylerim; hak vaki olur da bir gün bu dünyadan göçtüğümde; evime, arabama hatta ceketime, pantolonuma bile sahip çıkan olur. Yani onlar bu dünyada kalır.
Ya bilgiler? Eğer hayattayken paylaşmamışsam, onlarda benimle birlikte bir işe yaramadan giderler.
İşte; tecrübelerimi, bilgilerimi, bu dünyada bırakmak için yazıyorum
Bazı insanlar yaşamın farkındadırlar. Hep bir şeyler düşünürler. Ne düşünürler diye merak edecek olursanız; her şeyi düşünürler, az konuşup çok düşünürler
Ben de düşündüklerimi sizlerle paylaşmak için yazıyorum
Kimi insanlar vardır; yaşadıkları dünyaya, katkıları hiç yoktur. Soludukları havaya, içtikleri suya borçludurlar.
Kimileri de hep aldıklarından çok verirler. Böyleleri alacaklı kalmayı severler
Üstü kalsın diyenler de vardır
İşte; yaşamdan alacaklı ayrılmak için yazıyorum