SEVDİĞİNİ ALLAH İÇİN SEVMEK

Sevgili okurlar, sevmek ve sevilmek fıtrî bir ihtiyaç. Sevgiden var olduk, sevginin sonucu doğduk; sevgiyle yakınlaşır, cennete dönüşür çorak gönüller.
Yüce Allah’ın el-Vedûd ism-i celali vardır. Rabbimiz seven hem sevilendir. Vedûd isminin ifade ettiği sevgi, lütüfkâr ve merhamet dolu bir sevgidir. Bu sonsuz sevgi sayesinde O(c.c.), tüm varlıklara rızık verir. Ve kulları arasındaki sevme-sevilme bu isimden tezahür eder.
Allah’ın son peygamberi Hz.Muhammed(sav) şiddet ve nefret toplumunu ıslah ederek sevgi ve merhamet toplumu inşa etmiştir. En ufak anlaşmazlıkları kanlı çatışmaya dönüştüren bir kavim rahmet peygamberinin sevgi dolu mesajlarıyla yoğrulmuştur.
Zira O(sav) “İman etmedikçe cennete giremezsiniz. Birbirinizi sevmedikçe de iman etmiş olmazsınız.” (M194 Müslim, Îmân, 93) buyurmuştu.
Medine’ye hicretten önce orada kabileler arası bitip tükenmek bilmeyen savaşlar vardı. O (sav) geldi ve imana dayalı kardeşlik şuurunu yerleştirdi.
Sevgi saf bir duygu olsa da bazen sevginin mahiyeti ve sevenin niyeti değişebilir. İşte bu noktada her türlü süfli duygudan arınmış olarak Allah için sevmenin değeri bambaşkadır.
Ebû Zer’den rivayet edildiğine göre, Resûlullah (sav) şöyle buyurmuştur: “Amellerin en faziletlisi Allah için sevmek ve Allah için nefret etmektir.”(D4599 Ebû Dâvûd, Sünnet, 2) Zira bu dünyada yapıp ettiklerimizin Allah için olanları ahirette mükafata sebep olacaktır. Bu hadis-i şerifteki ikinci husus da Allah için nefret etmektir ki Allah’a düşman, dinî değerleri alaya alan, kutsal değerlerimizi alaşağı etmeye çalışanlara ve günahlara nefret besleyebilmek de imanın alâmetidir.
Allah için sevmenin ahiretteki ödülü şu hadis-i şerifte açıklanmıştır:
Ebû Hüreyre’den rivayet edildiğine göre, Resûlullah (sav) şöyle buyurmuştur: “Allah Teâlâ (kıyamet günü) şöyle buyurur: "Nerede benim rızam için birbirlerini sevenler! Gölgem dışında hiçbir gölgenin olmadığı böyle bir günde onları kendi gölgemde gölgelendireceğim. (Yani benim himayemden başka hiçbir himayenin olmadığı böyle bir günde onları, özel himayeme alacağım).”
(HM8436 İbn Hanbel, II, 338)
Kıymetli okurlar, kimi seviyoruz kiminle aynı inancı paylaşıyoruz ve kimlerle oturup kalkıyoruz bu son derece önemlidir. Önce refik, sonra tarik (önce arkadaş, sonra yol) denilmiş. Sevgi insanları aynîleştirir. Bu nedenle kalbimiz kime ve hangi düşüncelere yöneliyor şuurlu olmak lazım. Ebedi hayat arkadaşlarımız bu dünyada beraber olduklarımızdır çünkü. Bu durumu açıklayan Peygamberimizin sözü şöyledir: “Kişi sevdiğiyle beraberdir.”(B6168 Buhârî, Edeb, 96)
Sevgiyle ilgili kapsamlı bir peygamber duası:
“Dâvûd Peygamber şöyle dua ederdi: Allah’ım, senden seni sevmeyi, seni seven kişiyi sevmeyi, senin sevgine ulaştıran ameli isterim. Allah’ım, senin sevgini bana kendimden, ailemden ve soğuk sudan daha sevimli eyle.”(T3490 Tirmizî, Deavât, 72)
Allah Resulü(sav) Mümin kardeşini seven, sevdiğini ona söylesin, buyurmuş. Ailemizden başlayarak sevdiklerimize bu sevgimizi hissettirmek ve ifade etmek muhabbeti ziyadeleştirecek ve perçinleyecektir. Oluşmuş ve oluşabilecek husumetleri bitirecektir sevmek ve sevdiğini izhar etmek. Selam ve sevgi ile kalın...