Çağımızda teknolojik gelişmeler baş döndürücü bir şekilde ilerliyor. Gelişen teknoloji ve yeni buluşlar, bilginin katlanarak çoğalmasına yol açarken, insan yaşamını da etkiliyor. Bu değişimin, eğitim-öğretim alanına da yansıması kaçınılmaz bir olgu olarak karşımıza çıkıyor. Bu gereklilik, çağı yakalama çabasında bulunan ülkemizde nitelikli insan gücüne duyulan gereksinim göz önüne alındığında ayrı bir anlam kazanıyor.
Her birimizin, okul yaşamımız boyunca pek çok öğretmen tanıdığımız bir gerçek. Ancak bir gerçek daha var. En çok etkilendiğimiz, sevdiğimiz, ya da belleklerimizde derin izler bırakan öğretmenlerimizin sayısını düşündüğümüzde, bu sayı, bir elin parmaklarını geçmez. Bu sorunun yanıtı kişiden kişiye değişebilir olmasına karşın etkileyip, iz bırakan öğretmenlerin genel özellikleri şöyle sıralanabilir:
Öğrencilerini sevmesi, öğretmekten haz duyması, mesleğini sevmesi ve bunu hissettirmesi, enerjik ve canlı olup, sınıfı aktif tutması, hevesli ve istekli oluşu, düzenli ve bakımlılığı, hazırlıklı geldiği dersini iyi anlatması, kendine özgüveni, doğruluğu ve tarafsızlığı, hoşgörüsü, şakadan anlaması, öğrencileriyle iyi ilişkileri, sabırlı ve sinirlerine egemen oluşu, notunun bolluğu
Yapılan araştırmalar, hümanist(insancıl) eğitimin sınıf içinde uygulanabilirliğine ve sonuçların etkili olacağına işaret ederken, sınıflarımızın da "sevginin durakları" konumunda bulunması gerektiğine dikkati çekmektedir. Bu çeşit bir eğitim-öğretim ise insan ilişkilerinin temeline alınması gereken insana saygı, içtenlik, dürüstlük ve empatik anlayış ilkelerinin sınıf ortamına uygular. Buna göre öğretmen, her öğrenciyi insan oluşu nedeniyle başlı başına bir değer olarak görür ve onu koşula bağlı olmaksızın, insana özgü nitelikleriyle kabullenir. Öğretmenin gösterdiği saygı, öğrencinin benlik saygısını yükselttiği gibi başkalarına da saygı duymasını, güvenli bir sınıf ortamında kendini özgürce ortaya koymasına yardımcı olur. Öğrenciye güvenme, onun yeteneklerine ve doğruyu seçmeye eğilimli olduğuna inanma, saygının bir diğer boyutudur.
Empatik anlayış ise öğrenmeyi kolaylaştıran en önemli ve etkili ilkeler arasında yer alır. Empati, sınıf ortamında öğretmenin, kendisini öğrencisinin yerine koyarak, olaylara onun gözüyle bakabilmesi anlamına gelir.
Ancak her şeye karşın öğretmen de tüm sevap ve günâhlarıyla insandır. Bu nedenle öğretmenden hiç hata yapmamasını beklemek yanlış olduğu gibi hem ona, hem de öğrenciye zarar verir.
Bu gerçeklerin ışığında son sözümüz şudur:
Eğitim, öğrenciyi anlayabilmektir.
