SİZ HİÇ İŞİNİZİ KAYBETTİNİZ Mİ?

Yaklaşık sekiz ay kadar önce işini kaybeden yeğenimle sohbet ediyorduk.
İnsanın işini kaybetmesi nasıl bir duygu diye sordum.
Başladı anlatmaya:
?Önce dünyam karardı. Kamyon çarpmışa döndüm. Çok derin bir kuyuya düşmüş gibi hissediyordum kendimi. Her tarafı simsiyah görüyordum. Üç dört gün yiyip, içemedim. Büyük bir suçluluk duygusuna kapılmıştım. Herkes bana ?neden işe gitmiyorsun? diye soruverecek diye ödüm kopuyordu. Eşime ve çocuklarıma karşı mahçuptum.?
Hem anlatıyor hem de gözlerinden yaşlar süzülüyordu.
Geçenlerde bir T.V. programında ünlü bir ekonomi profesörü hocamız şöyle diyordu:
?İnsanın iki kıyameti vardır. Birincisi kendi öldüğü zamandır. Diğeri de işini kaybettiği zaman.?
İşsizlik gerçekten çok zor olmalı.
İşsizlik aile düzenini bozar.
İşsizlik huzursuzluğu arttırır.
İşsiz insan mutsuzdur.
İşsiz insan kendisini işe yaramaz hisseder.
İşsiz insan kendisini giderek başkalarına yük olarak görmeye başlar.
Sonuçta bireylerin mutsuz olması, toplumun mutsuz olması sonucunu doğurur. İşsizliğin maddi boyutu olduğu gibi bir de manevi yanı vardır.
Ünlü bir bilge her sabah kalktığında odanın camını açar, başını dışarı uzatır ve şöyle dua edermiş:
?Allahım şükürler olsun. Param yok ama yapacak bir işim var.?
Ülkemizde tüm insanımızı doyurabilecek gıda üretimi yapılabilir mi?
EVET.
Herkesi barındıracak kadar konut üretilebilir mi?
EVET.
Peki bu işsizlik, bu sefillik niye?
Demek ki uygulanan politikalarda bir yanlışlık var.
İnsanları önce işsiz bırakıp, arkadan onlara yiyecek giyecek yardımı yapmak, hatta para yardımı yapmak insan onuruna yakışır bir çözüm değildir.
İnsanlara kendilerine yetecek kadar para vermek için bir gerekçe bulmak gereklidir. Bu gerekçe de onları iş sahibi yapmaktır.
Döviz düşmüş. Faizler düşmüş. Borsa yükselmiştir. İhracat şu kadar olmuş, ithalat bu kadar olmuş. Sıcak paraymış, soğuk paraymış. Gayrisafi milli hasılaymış. Ödemeler dengesiymiş. Enflasyon şu kadarmış.
Bütün bunlar işsiz, parası olmayan bir insanı ne kadar ilgilendirir?
Osman Altuğ hocanın söylemiyle ?bu üç kağıt ekonomisiyle bir yere varamazsınız. Üç kağıt ekonomisi; döviz, faiz, borsa.?
Siz vatandaşınıza helalinden kazanacak iş bulabiliyor musunuz?
Eğer bunu başaramıyorsanız gerisi laf cambazlığından öteye gidemeyecektir.
İlaç satımının marketlere devredilmesiyle 100,000 kişinin doğrudan yaklaşık yakınlarıyla birlikte 300,000 kişinin aç kalacağını anlatmaya çalıştım. Yoksa ben kimsenin avukatı değilim. Sadece bir aydın sorumluluğu içinde kendi doğrularımı okurlarımla paylaştım.
Eğer siz toplum sorunlarını doğru algılayamıyor, tuzunuz kuru diye komşunuz açken tok yatıyorsanız kusura bakmayın; siz sap yiyip saman çıkaranlardansınız.
Eh yeri gelmişken bir daha yazmadan geçemeyeceğim. Şu iktisadi devlet kuruluşları (KİT) elden çıkarılmasaydı, işsizliğin tavan yaptığı şu zamanda ne kadar işe yarardı düşünebiliyor musunuz?
İçimize su serpen çıkışlar.
?Ne oldu da İsrail Gazze´yi yine bombaladı. Önce İsrail kendine çeki düzen vermeli.
İran´daki nükleer silahlara karşı çıkanlar, aynı hassasiyeti İsrail konusunda niçin göstermiyorlar.
Biz bundan böyle çevremizde oluk oluk kanın aktığı ikinci bir Irak olayı istemiyoruz. ABD. İran´a saldıramaz. Saldırmamalı.?
Yukarıdaki sözler Sayın Başbakanımıza ait. Eh doğru söze ne denir? Kendi adıma bu sözleri duymak beni gerçekten çok rahatlattı.
Ülkem adına da onurlu davranışlar sergileyen tüm yöneticilerimizi kutlarım.