Türklerin Mezarlığı: Yemen (2)

Geçen Sayıdan Devam
1517´den 1918´e kadar 400 yıl Osmanlı bu toprakları defalarca feth etmiştir.
Tarihimizde en çok Yemen fatihi vardır.
İyi de ne işimiz vardı buralarda Yemen bizim neyimize bunca Anadolu evladının canına değermiydi.
Karavana bakırdandır,
Yemen yolu çukurdandır.
Zenginimiz bedel öder,
Askerimiz fakirdendir.
Yukarıdaki dörtlüklerde anlatıldığı gibi askerimizin kimden olduğu bellidir.
Osmanlı 1918´ de bu coğrafyadan çekilmeye başlayınca, hakimiyet İngilizlere geçer. Türk askeri İngilizlere esir düşer. İngilizler´de tam İngilizce oyunlar oynarlar. Mesela, ölmüş Türk askerlerinin karnını yarıp içine altın paralar koyarlar. Sonra Yemenlileri çağırarak askerlerin karnını sanki ilk defa yarıyorlarmış gibi yeniden kesip içindeki paraları gösterirler bunu gören yerli Araplar Türk askeri avına çıkarlar. Pusuya düşürdükleri Mehmetçik´i öldürüp para bulmak umuduyla karınlarını yararlar. Binlerce Türk askeri de bu yolla can verir.
Tarlalarda biter kamış,
Uzar gider vermez yemiş.
Şu Yemen´de can verenler,
Biri Mehmet biri Memiş.
Arap yarımadasında dillerde dolaşan bir deyim vardır. "ŞAPA OTURMAK."Sonraları bizim dilimize de girmiştir."
Kızıl Deniz´de aluminyum sülfat ve potasyum sülfat tuzlarından oluşan şap adacıkları vardır. Bu denizi kılavuz kullanmadan geçmeye kalkan gemiciler gemilerini şap adacıklarına oturturlar.
İşte, Osmanlı bu coğrafyada tam anlamıyla şapa oturmuştur.
Tabur tabur giden askerler tabut tabut bile dönememişlerdir. Ve son nefesini veren Mehmetciklerin dudaklarından dökülen şu dizeler günümüzde bile hala yüreğimizi yakmaktadır.
Kara çadır is mi tutar,
Martin tüfek pas mı tutar.
Ağlarsa anam bacım ağlar,
Elin kızı yasmı tutar.