-Umut zannettiğimiz bizim dışımızdakilerden beklediklerimizin gerçekleşme beklentisi değildir. Umut bir irade gücüdür. Umut bir kararlılıktır. Yapmak istediklerimizi planlamaktır. Bu hedefe yönelmek ve bu uğurda bilgilerimizi arttırmaktır.
Biz ne yapıyoruz ?
-Umudun yerine umutsuzluğu kovalıyoruz hatta umut edenleri küçümser tavırlar içerisine girmişiz. ?Umut fakirin ekmeği ye Mehmet ye? diyerek onunla alay etmişiz.
Öyle hale gelmişiz ki :
-Her şeyden şikayetçiyiz ama bir şey yapmıyoruz.
-Hiç bir şey yapmadan her şeyi hazır bekliyoruz.
-İsteklerimizi kimimiz ailemize, kimimiz devlete, kimimiz de Allah´a havale ediyor,onların yapması için dua ediyoruz.
-Özgür olmak istiyor başkalarından izin bekliyoruz.
-Hakkımızı istiyor, lütuf bekliyoruz.
-İnsan hakları diyor, kendimizden başkasının haklarını düşünmüyoruz.
-Meslek diyoruz, toplumdaki itibarına bakıyoruz.
-Umutsuzluk toplumsal bir melankoli gibi bizi sarmış. Kendimize güvenmiyoruz topluma güvenmiyoruz geleceğimize güvenmiyoruz.
-Umudu aptalların rüyası zannediyor ve kınıyoruz.
-Umudu şans oyunlarıyla karıştırıyoruz.
-Ama gerçekte ?´UMUT´´ Nedir bilmiyoruz.
-Umutlu olmak kararlı olmaktır.
-Umut kendi kararıyla dünyayı değiştirme bilincidir.
-Bir anne bir çocuk yetiştirir dünyayı değiştirir.
-Bir öğretmen öğrenciler yetiştirir dünyayı değiştirir.
-Bir yazar öyle bir yazı yazar dünyayı değiştirir.
-Umut bir eylemdir ve insana özgüdür.
-Bir toplumun umutsuzluk sardığı zaman korkmak gerekir. Zehir etkisi yaparak felç eder.
-Refah kalkınma mı istiyorsunuz? Umutsuzluğu yenin.
-Mutlu olmak mı istiyorsun? Umutsuzluğu yok edin.
-Parasını kaybeden sadece parasını kaybetmiştir.
-Umudunu kaybeden, her şeyini kaybetmiştir.
?UMUT ETMEK? son derece insani bir eylemdir.
Ona bu günlerde nasıl da ihtiyacımız da var!