Yalnız müdürlere özgü koltuk!

Burası Eti Maden İşletmeleri Bandırma Bor ve Asit Fabrikaları Müdürlüğü misafirhanesi binası. İçinde, geniş bir lokali de bulunuyor. Lokalin ortasında, geniş bir alanda, oturma grubu var. Ancak, bu oturma grubuna sade bir Etibank çalışanının oturması YASAK! Çünkü, bu oturma grubuna oturma hakkı sadece ve sadece kurumun müdürü ve müdür yardımcıları oturma hakkına sahip. Eti Maden´de çalışan diğer kişiler, oturma grubunun yanındaki bölgede yer alan televizyonun karşısında, sinema salonu gibi sıralanan sandalyelere oturmak zorunda.
Diyelim ki, Eti Maden çalışanı, televizyon seyretmek istemiyor. Olsun! Yan yana dizilmiş o sandalyelere oturacak, o kadar! Hem, onun, salonda bulunan koltuklara oturmaya ne hakkı var! O koltuklar, sayın müdürlerin rahatı için hazırlanmıştır kardeşim! İstersen itiraz et, seni kim dinler?
Bu lokali iyi bilirim. Lokalin lokantası, önceki yıllarda yalnız bu kurumda çalışanlara değil, tüm vatandaşların yararlanmasına açıktı. Hatta isteyen vatandaş, bu lokantada alkol bile alabilirdi. Şimdi alkol de yok, vatandaşın yemek için girmesine de kapalı.
Ama Eti Maden İşletmeleri´ne ait devletin bu binasında, son yıllarda sık sık siyasin iktidarın toplantıları yapılır.
Bu sosyal tesisler, milletindir. Bu nedenle de vatandaşların yararlanmasına açık olmalıdır. Ama nasıl olacak?
Bırakın vatandaşın yararlanmasını, aynı kurumdan olan kişiye koltukta oturma hakkını tanımayan, o yumuşacık koltukları, sadece müdürlerinin oturması için uygun gören anlayış, nasıl değişecek.
Allah, Eti Maden´in müdür ve yöneticilerini başımızdan eksik etmesin ve koltuklarını altlarından çekmesin! Amin!
Vatandaş mı ne olacak? Aman canım, siz de ne gereksiz sorular soruyorsunuz!