Yürekli olmak

Gazetecilik yaşamım boyunca herhangi bir konuda eleştirdiğim kişi veya kurumların ismini hep yazdım. Öyle ima yoluyla sataşmalarda bulunmamaya özen gösterdim. Kesinlikle hakaret, karalama ve çamur atma bulunmayan bu yazılarımın hep arkasında durdum. 50 yıla yaklaşan meslek yaşamımda, bugüne dek de hakkımda açılan iki davadan aklandım ve hiçbir ceza almadım.
Beni tanıyanlar bilir. İsim vermeden sataşmaya çalışan, yalan ve kurgu dolu cümlelerle kafaları karıştıracağını sanarak böyle gündeme gelmek isteyen kişileri asla ciddiye almam ve onlara yanıt vermem. Ne mi yaparım! Gerektiğinde hemen yargıya havale ederim.
Geçtiğimiz günlerde de, yıllar önce köşe yazarlığına benim başlattığım, o yıllarda bana, ?Hocam, sen olmasaydın ben köşe yazarı olamazdım. Şu yazıma bir bakar mısın?? diye beni günde en az üç kez arayan, köşe yazılarındaki berbat Türkçesini ve cümle kuruluş hatalarını benim düzelttiğim bir kişi, yalan ve kurgulara dayalı karalamalarla, isim verme yürekliliğini gösteremeden bana ?pespaye? bir yazı yazmış.
Ne mi yaptım! Doğru yargıya!
Şimdi neyi merak ediyorum, biliyor musunuz?
Hep doğru ve dürüst olduğunu söyleyen bu arkadaş, bakalım, ?adam gibi? yazdıklarının arkasında durup, savcılıkta, ?Evet, bu yazımı ben Önder Balıkçı için yazdım? diyebilme yürekliliğini gösterebilecek mi, yoksa, ?Sayın savcım. Ben hiç öyle yapar mıyım? Ben, Onu kastetmedim. Neden üzerine alınmış?? gibi sözlerle kendini kurtarmaya mı çalışacak?
Var mısınız bahse?
Ben, ?yürek Selanik!? olan bu yaşını başını almış, 80 yaşını aşmış arkadaşın, ?Aman sayın savcım. Ben asla onu kastetmemiştim. Üzerine niye alınıyor ki?? diyerek kem-küm edeceği üzerine istediğiniz bahse girerim.
Bekleyelim, göreceğiz. Bu arkadaşın vereceği ifadeyi, onun ismini de açıklayarak mutlaka size duyuracağım.
Biraz bekleyelim ve kimin yürekli olup olmadığını, yazdığının arkasında durup durmayacağını görelim.
Şimdilik bu kadar!