Yazları Erdek´te yaşıyorum. Otuz-kırk yıl öncesinin Erdek´i yok artık.
O güzelim zeytinlikler talan edilmiş. Zeytin ağaçları kesilmiş. Yerlerine beyaz gövdeli, kırmızı başlıklı, adına villa denen beton yığınları kondurulmuş.
Çanakkale´den girip sahil boyunca Akdeniz Bölgesi´ne kadar giderseniz, göreceğiniz manzara üç aşağı, beş yukarı aynıdır.
Gözünü kara topraklar doyurucası aç gözlüler, rant uğruna ne yaptığınızın, neleri yok ettiğinizin farkında mısınız?
Zeytin ağaçları öyle ahım şahım, süslü püslü, boylu poslu değildirler.
Söğüt ağacı gibi dallarını suya salmaz.
Kavak ağacı gibi rüzgarla oynaşmaz.
O kendi halinde, yerini yurdunu bilip işine bakar.Üretkendir.
Alçakgönüllüdür. Çalışkandır. Barışçıdır. Onun işi zeytin yapmaktır.
Zeytin öyle bir meyvedir ki, insaoğlu onsuz yapamaz. Fakirin sofrasında lüks bir yiyecektir. İnsanlık binlerce yıldır tanışır onunla .
Buğday, hurma, üzümle birlikte kutsal kitapta söz edilir kendisinden.
İşlenerek sofralarda ağız tadı olur.
Sıkılarak zeytinyağı olarak yemeklerde alır yerini.
Bir zamanlar en çok zeytin ağacına sahip ülke konumunda iken; artık İspanya, İtalya ve Yunanistan´ın gerisine düştük.
Çünkü zeytin ağaçları kesiliyor.
Önceleri turistik tesisler yapmak için kesiliyordu.Şimdi de maden şirketleri, zeytin ağacı katliamcısı olarak çıktılar karşımıza.
Anlayacağınız toprağın altı ile üstünü düşman ettiler birbirine.
Doğa kendisine yapılan iyilikleri de kötülükleri de misli misli geri verir.
Zeytin ağaçları da kendisine yapılan kötülükleri unutmuyor.Artık o da soframızdaki lezzetli yerini almaktan vaz geçip, mangallarımızda kömür, ocaklarımızda tahta parçası olarak geliyor.
Zeytin ağacının ortalama ömrü bin yıl. 60-70 yıllık ömrü olan insanoğlunun O´na yaptıklarını görüp de kahrolmamak mümkün mü?
