,
Tarihler 2 Temmuz 1993’ü gösteriyordu.
Pir Sultan Abdal Anma Etkinlikleri için Sivas’a gelen yazar-çizer-şair 37 aydın, yobazlar tarafından yakılarak katledildi.
Aslında Madımak’ta yakılan insanlıktı!
Bu yangın hiç sönmedi.
Bektaş Kandemir şöyle diyor:
“Yanacak Sivas,
Yanacak Madımak!
Bu acılardan yeni bir dünya kurulana dek…”
37 canı, bugün bir kez daha yüreğimiz kanayarak anıyoruz.
PEN’DEN AÇIKLAMA:
“MADIMAK HÂLÂ YANIYOR”
PEN Yazarlar Birliği, Sivas katliamının 32. yılı dolayısıyla şu yazılı açıklamayı yaptı:
“Ortaçağ’da değil, yüzyıl önce değil, Cumhuriyet Türkiye’si öncesinde değildi.
2 Temmuz 1993’teydi.
Cehaletin eyleme geçtiği gün ve geceydi.
Cehaletin eyleme geçtiği gün ve geceydi.
İnsanı, insanlığı, insanı insan yapan değerleri, aynı zamanda laik cumhuriyeti, hukuk ilkelerini, çağdaş tüm değer yargılarını yok sayan bir zihniyetin 37 insanımızı katlettiği, öldürdüğü, yaktığı gün ve geceydi. Vicdanın yok edildiği, insanlığın utanç ve vahşet günü ve gecesi.
Sivas’ta, ‘Şeriat isteriz’ diye, ‘Dinsizlere ölüm’ diye bir araya gelip, sekiz saat boyunca uluyan, çevreyi kırıp yakan, sonunda Madımak Oteli’ni saran, ateşe veren ve onları azmettirenler, kışkırtanlar hâlâ cezalandırılmadı. Mağdur ailelerin açıklamasına göre, ‘Haklarında ağırlaştırılmış müebbet hapis cezası’ verilen 23 sanığın 17’si geçtiğimiz aylarda tahliye edildi. İkisi ise cumhurbaşkanının af yetkisi ile salıverildi. Dava, 32 yıldır sürüyor.
Hak yerini bulmadıkça, Madımak ve ciğerimiz yanmaya devam edecek.”