Bir rüzgâr esti, adına "mübadele" dediler; aileler dağıldı, ocaklar söndü. Rüzgâr, önüne aldıklarını dağ-bayır, derya-deniz sürükledi, doğduğu topraklara hasret bıraktırarak, başka topraklara savurdu. O hasret bıraktıran rüzgârın, Girit`in Kandiye (Heraklion) kentinden Erdek`e savurduğu Fatmatüz Zehra Yıldırım, mübadelenin ilçedeki son tanıklarından biri.
92 yaşındaki Fatmatüz Zehra Hanım, henüz annesinin sinesinde altı aylık bebekken, 1924 yılında mübadele vurgununu yemiş. Erdek`e geldikleri geminin adını bilmeyen dört çocuk annesi Fatmatüz Zehra`ya, kızları Derya Verim ve İnci Yıldırım bakıyor. 

Girit`in Yarapetra (Lerapetra) kenti doğumlu eşi Hasan Yıldırım`ı 1991, oğullarından Ali`yi 1979 ve Galip`i 2014 yılında kaybeden Yıldırım`ı, kızlarının yanı sıra büyük ablasının torunu Ülker Topçu, ablasının oğlu İsmail Özbiçer ve ablasının kızı Hürriyet Yıldırım, hiç yalnız bırakmıyor.
2013 yılında, doğum yeri Kandiye`ye giden Yıldırım, Girit`i görmekten mutlu olduğunu söyledi. Girit`i değil, Erdek`i ve Türkiye`yi vatanı kabul ettiğini vurgulayan Fatmatüz Zehra Yıldırım, şöyle konuştu:
"Bana anlattıklarına göre babam İbrahim Özgen, Kandiye`de çiftçilik yapıyormuş. Kalivja ve Halaso köylerinde çiftlikleri varmış. Zenci kâhyaları ve dadıları bulunurmuş. Bana da dadılarım bakmış. Son dönemlerde Rumlardan büyük baskı görmüşler ve tehdit edilmişler."
Ailesinden öğrendiği Girit mânileri ve şarkılarını söyleyen Yıldırım, uzun yaşamasının sırrını, ot, tereyağı ve "hilesiz peynir" yemesine bağlarken, Erdek`te yaşamaktan duyduğu mutluluğu da dile getirdi.
Haber : Önder Balıkçı