Tıpkı bir otobüs yolculuğu gibi. Seyahat esnasında adamın biri kalkar ?Ben daha iyi sürücüyüm, bu şoför kalksın yerine ben oturayım? der.
Halbuki yolcuların çoğunluğu şoförden memnun, gitmek istedikleri yere varacaklarından emindirler. Hem şoför nice tehlikeli virajları başarı ile geçmiş, zemini kaygan nice yollarda otobüsü devirmeden yoluna devam etmiştir. Yolcular mevcut şoförle yola devam etmeye kararlıdır. Ancak adam ısrar eder, yanına aldığı birkaç yolcuyla birlikte otobüste huzursuzluk çıkarmaya başlarlar. Şoförün dikkatini dağıtmaya, otobüsün camına çerçevesine zarar vermeye başlarlar. Hatta şoförü ölümle bile tehdit ederler. Kendini bir türlü yolculara kanıtlayamayan bu isyankar adam ve arkadaşları, gayri meşru yolları kullanarak otobüsün yönetimini ele geçirmeye çalışır. İşte alternatif projeler ortaya koymadan, halkın güvenini kazanmadan yönetime talip olmak yukarıdaki otobüs örneğine benzer. Aklı başında hiçbir yolcu nasıl zorla bir şoför değişimi istemiyorsa, aklı başında hiçbir vatandaş da gayri meşru şekilde yönetimin el değiştirmesini istemez.
Sürekli şikayet sürekli karalama nasıl şikayet edeni ve karalayanı nitelikli hale getirmiyorsa, insanların apaçık gördüğü doğrulara sürekli ?yanlış? demek de bizim bir işten anladığımızı ve o işin ehli olduğumuzu göstermez. Nasıl ki malını satmak isteyen firma reklamını başka şirketin malını karalayarak yapmıyorsa, yönetime talip olan herkes bunu başkasını karalayarak yapmamalıdır. Yapması gereken şey çantasındakini göstermek, projesini açıklamak, takdiri de insanlara bırakmaktır. Buna demokratik olgunluk derler. Aynı şekilde nasıl ki bir firmanın malını almaya müşteri zorlanamazsa, projesi genel kabul görmeyenler de zor kullanarak bunu dikte ettiremezler. Bunca badire atlatmış bir milletin bireyleri olarak artık güvenli bir yolculuğu hak ettiğimizi düşünüyorum. Bundan sonra otobüste huzursuzluk çıkaranı aşağı indirirler. Eğer başkalarının açıklarını aramak ve engellemek için harcadığımız enerji ve zamanı alternatif projeler üretmeye ayırsaydık bugün her şey çok daha farklı olurdu. Olumsuzu düşünmekten, kötü olanı söylemekten proje üretmeye, iş yapmaya vakit kalmıyor.
O halde gelin, farklı bir düşüncesi olan bunu güzel bir proje haline getirsin. Kendini en güzel şekilde ve en etkin araçlarla ifade etsin. Kararı da halka bıraksın. Kendine güvenen halkına güvenir. Halkına güvenen çıkan sonuca razı olur. Bu da sosyal olgunluktur. Şunu unutmayalım ki, zihni öfkesine yenik kişilerin söz ve davranışları sadece zarar verir. Önce kendine sonra da çevresine. Farklı düşünenin kendini en anlamlı, en özgün ve en güzel şekilde ifade edeceği ve bunu projelendireceği o güzel ve mutlu günlere beraberce el ele.