Anadolu Selçuklu Hükümdarı Alaaddin Keykubat sefere çıkar. Amacı bir kaleyi fethetmekmiş. Kızılcahamam sınırları içine gelir. Burada TAŞLICA diye bir varmış. Bu köyde de yaşayan bir kadın eren varmış. Epeyce yaşlı olan bu kadına KIRMIZI EBE derlermiş.
Kırmızı Ebe askerlerin geldiğini görünce yayıkta ayran hazırlarmış. Daha sonra bu ayranı bir taş oluğa boşaltırmış.
Köyde mola veren Selçuklu askerleri çok susamışlar. Kırmızı Ebe onlara ayran ikram etmiş. Sıraya geçen askerler ayrandan kana kana içmişler. Ne hikmetse taş oluktaki ayran bir türlü bitmiyormuş. Sanki ayran içtikçe artıyormuş. Bu arada Kırmızı Ebe askerlere kaplarınıza da doldurun evlatlarım diyormuş.
Askerler de kaplarının dolu olduğu anlamına gelen ?ANADOLU? ?ANADOLU? diyorlarmış.
Kırmızı Ebe ısrar ettikçe, askerler ?ANADOLU? ?ANADOLU? demişler.
Efsaneye göre Anadolu ismi, Kırmızı Ebe ile askerler arasındaki bu konuşmadan sonra kalmış.
Anadolu isminin kökeni hakkında bu ve buna benzer başka efsaneler de vardır. Ancak tarih bilimine ve tarihçilere göre gerçek böyle değildir.
Anadolu ismi ilk def antik çağda Yunanlılar tarafından kullanılmıştır.
Yunanlılar Anadolu´ya ANATOLİA veya ANOTOLE demekte idiler. Daha sonra Osmanlıların bu toprakları fethetmesiyle bu isim Türkçe adaptasyonuyla Anadolu olarak dilimize yerleşti.
İlk Osmanlı tarihçilerinden Aşıkpaşazade Anadolu ismini ANOTOLİ olarak yazar.
Yine 17. Yüzyılda Evliya Çelebi´nin Seyahatnamesinde Anadolu ismin ANATOLİA olarak çıkar.
Buna benzer örnekler şehir isimlerinden verilebilir.
Örneğin Ankyra, Angira, Angora isimleri günümüzde Ankara´dır.
Yine Konya´nın eski ismi KONİUM´dur.
Malatya´nın ismi, MELİTENE´dir.
Örnekler çoğaltılabilir.
Tarihçi İlber Ortaylı´ya göre de Türklerin yaşadığı coğrafyaya Türkiye ismini de İtalyanlar vermiştir. 12. Yüzyılda İtalyanlar, Venedikliler, Cenevizliliker şimdiki Türkiye´ye TURKİYA, TÜRMENİYA, TURCA diyorlardı.