Sosyal medyada “yaşlandıkça babamız hakkında düşündüklerimiz” başlığı altında gördüğüm yazıyı paylaşmak isterim:
“5 yaş: Babam her şeyi biliyor.
6 yaş: Babam bilir.
10 yaş: Babam bilmez.
12 yaş: Babam kafayı yemiş!
14 yaş: Babam saçmalıyor!
18 yaş: babam ne anlar!
21 yaş: Babam boş konuşuyor!
23 yaş: Ben babamdan çok biliyorum.
25 yaş: Babam, aslında boş konuşmuyormuş.
30 yaş: Bunu babama sorsam iyi olur.
40 yaş: Babam, bunca zorluğu nasıl atlatmış!
45 yaş: Babam, hep haklıymış.
50 yaş: Keşke babam burada olsaydı, ondan çok şey öğrenebilirdim!”
X X X
Bugünkü dizelerimiz Charles Bukowski’den:
“Yan yana yürümeyelim diye yapılmıştı kaldırımlar
Ve yine yan yana yürümeyelim diye,
dar kafalıydı insanlar
Ve sırf dardı diye kafalar,
düşünmeyi bırakıp sevmeyi denedik
Sarılmak yakar bizi deyip,
Aşkı uzaktan sevdik”