Lige önce galibiyet sonra istikrarsız maçlar ve sonra geçen hafta deplasmanda alınan 1 puan sonrası sahamızda oynayacağımız Ankaragücü maçı gerçekten çok merak ediliyordu.
Bandırmaspor maça daha ilk dakikalardan itibaren çok arzulu ve istekli başladı. Yani biran önce bir gol atalım rahat edelim oyun tarzıydı. Nitekim ilk 10 dakikada gol olabilecek pozisyonları bulduk ama işte her pozisyon gol olacak diye bir şey yok ama işte o Paixao’nun 37’inci dakikada attığı gol yok mu!...Bu saha saha olalı bana kalırsa böylesine güzel, böylesine mükemmel bir kafa golü görmemiştir…
Ben genelde maç yorum yazılarımı maç bittikten sonra yazardım. Ama işte o kafa golü yok mu; bu sefer ilk defa bu güzel golün ardından sonra yazmaya başladım. Mehmet Özcan’ın attığı İkinci gol de kafa golüne yakışan bir goldü.. Bandırmaspor ‘a yakışan ikinci gol de büyük beceri isterdi . Paixao ve Özcan öyle güzel anlaştılar ki Mehmet Özcan bunu atamasaydı şaşardım…
Dikkat ettim önceki maçlarda kendi sahasında al gülüm ver gülüm yaparak vakit öldüren ve izleyenleri sinirlendiren Bandırmaspor bu kez karşı sahada sürekli üçüncü gol peşindeydi. Ankaragücü de bazı pozisyonları harcarken başta kalecimiz Zafer olmak üzere defansımız dikkatliydi.
6 dakika verilen uzatma dakikalarında maçı rolantiye alma haklarını haklı olarak kullanmanın sonunda maçı 2-0 alınların teriyle kazanırlarken tüm taraftarlara da “oh be!” dedirttiler.
Tebrik eder devamını dileriz…
