Deniz kokusu

Yazılarını severek, beğenerek okuduğum Recai Çevik, bir yazısında, “Ben denizsiz yaşayamam. Ben denizi görmeliyim, koklamalıyım. Karşımda adalar da olmalı” diyor.
Ya ben?
Kısa bir süreliğine bile olsa, yaşadığım Bandırma’nın dışına çıksam, burnumda tüter deniz. Öylesine özlerim denizi.
Değerli Bandırmalı şair-yazar Ayten Mutlu, “Hamurumuz, deniz kıyısında, poyraz rüzgârlarıyla yoğruluyor” diyor. Çok doğru.
Kalp deniz, dil kıyıdır. Denizde ne varsa, kıyıya o vurur.
Balık, denizin sevgilisi, martı ise imkânsız aşkıdır.
Can Yücel, “Martılar ki, sokak çocuklarıdır denizin…” diyor.
Âşıkların, birbirlerine “deniz gözlüm” hitapları ne kadar güzeldir.
Ataol Behramoğlu, “Bütün ömrümce aradığımı bulduğumda, oturup ağlayacağım bir deniz kıyısında” diyor.
Deniz, sevgi ve dostluktur.
Bardak bardak, bir denizi boşaltmaktır bir seveni unutmak.
Yağmurda ıslanmak çok güzeldir çoğu kişi için. Deniz bile olsan, yağmurda ıslanırsın.
Hayaller, özellikle gençlik hayalleri hep deniz kenarına çıkar.
Dostluklar da, deniz kenarındaki taşlara benzer. Önce tek tek toplarsın, sonra birer birer denize atarsın. Ancak bazılarına kıyamazsın. Gerçek dost, işte o kıyamadıklarındır.
Kim bilir, belki de insanlar, sisli bir denizde sürüklenen birer gemiden başka bir şey değillerdir. Ara sıra uzaklarda birbirlerinin ışıklarını görürler ve yan yana geçip giderken kısacık bir süre selamlaşırlar.
Nietzsche, şöyle diyor:
“Denizleri seviyorsan, dalgaları da seveceksin. Sevilmek istiyorsan, önce sevmeyi bileceksin. Uçmayı seviyorsan, düşmeyi de bileceksin. Korkarak yaşıyorsan, yalnızca hayatı seyredersin.”
DİZELERDE DENİZ
Şairler de dizelerinde denize sık sık yer verirler.
İşte Cemal Süreya, “Göller, denizler” isimli dizelerinde:
“Ölüm mü,
Bir gölün dibinde durgun uykudasın
Denizler?
Tanrılar karıştırır durur denizleri…” diyor.
Özdemir Asaf’ın, “Denizin Baladı” başlıklı dizeleri şöyle:
“gözlerin en bakışında
bir en deniz,
ve denizin en gözünde
bir bakış, o sensin deniz…
o bakışa ben baktım
deniz bakışındaydı, baktım
bakışındaydı gözleri,
gözlerindeydi deniz…”
Cumhuriyet döneminin çok sevdiğim şairleri arasında Orhan Veli Kanık başlarda gelir. Orhan Veli de, dizelerinde:
“Bakakalırım giden geminin ardından,
Atamam kendimi denize, dünya güzel,
Serde erkeklik var, ağlayamam…” diyor.
Orhan Veli’nin bir başka şiiri de şöyle:
“ne hoş deniz deniz dolaşmak
düşünceler gibi başıboş
versem kendimi bütün bütün
bir yelkenli olup engine,
kansam bir an güzelliğine
kuşlar gibi serseri ömrün…”