Her türlü kötülüğü yapmaktan çekinmeyen, insanların ellerindeki mallara türlü hilelerle el koyan, hemen herkesle kavgalı birine selam verirken iki kere düşünmek gerekir.
Çünkü yaptığı bütün kötülüklere rağmen, yanına gidilen, masasında oturup çayı içilen, selam verilip sohbet edilen biri yaptıklarının iyi ve doğru şeyler olduğu hissine kapılır. Çünkü ?Eğer yaptıklarım yanlış şeyler olsaydı kimse bana selam vermez, kimse gelip masama oturmazdı? diye düşünür.
Kısacası kiminle oturduğumuza, kiminle muhabbet kurup kiminle konuştuğumuza dikkat etmemiz gerekir. Aksi takdirde zalime dolaylı destek vermiş oluruz. Peki birey ve toplum olarak kiminle oturduğumuza, kiminle konuştuğumuza, kiminle zaman geçirdiğimize dikkat ediyor muyuz? Üzülerek ifade etmeliyim ki bir çoğumuz ?Bana dokunmayan yılan bin yıl yaşasın? çarpık anlayışına teslim olmuş bir tarzda hareket ediyor. Arkadaşımızın ya da komşumuzun başına gelenler bizi uyarmaya pek de yetmiyor. Ta ki kendimiz de benzer bir kötülüğe uğrayıncaya kadar davranışımızda bir değişikliğe gitmiyoruz. Bu da zalime cesaret veriyor. Aslında biz davranışlarımızla kötülük yapanı cesaretlendiriyoruz. Bile isteye hile ve kötülük yapana selam vermediğimiz, gidip masasına oturmadığımız gün işler olumlu yönde değişmeye başlayacak. Çünkü böyle davranarak kötülük yapana kendini hesaba çekmesi ve yanlış davranışını düzeltmesi için fırsat vermiş oluyoruz. Diğer taraftan bile isteye hile ve kötülük yapana selam verdiğimizde, masasına oturup çayını içtiğimizde ?Ben seni destekliyorum. Sen bildiğin yolda devam et? mesajı vermiş oluyoruz.
Etrafımızda kötülüklerin ve olumsuzlukların bu denli yaygınlaşmasının altında çoğumuzun bilerek ya da bilmeyerek kötü insanlara verdiğimiz dolaylı destekler yatıyor. Bu insanlara verdiğimiz selamlar, ettiğimiz muhabbetler onları daha da cesaretlendiriyor. Bu durum en çok da yeni yetişen çocuklarımızı olumsuz yönde etkiliyor. Çünkü karşılarında rol model bulamıyorlar. Buldukları ise kötü insanlar, bir de onların şu veya bu şekilde dolaylı destekçileri. Değerler eğitimi konusunda çeşitli etkinlikler, programlar ve seminerlerle durumu toparlamaya çalışıyoruz. Ancak bu da yerine getirilmesi gereken resmi prosedürün ötesine geçemiyor.
Yapılması gereken ise hepimizin teker teker bilinçli olması. Uzun sözün kısası hayat boşluk kabul etmiyor, cahilliği ise çok acımasızca cezalandırıyor.
Sizce kaç kişi söylediği sözler ve sergilediği davranışlarla nelere yol açtığının farkında? Bence çok az. Söylediğimiz sözlerin, sergilediğimiz davranışların farkında olacağımız, zalime dolaylı destek vermeyeceğimiz, iyi olanı ise destekleyip cesaretlendireceğimiz o güzel ve mutlu günlere beraberce el ele.