Su dostluk dediğimiz şey...Ne zor uygulamada...
Dostluğun tanımı herkese göre farklı ki öyle olmasa suya yazmazdık çoğu insanı.Tahammül,hoşgörü, pireyi deve yapmamak, 3.kişilerin gazına gelmemek,abartmamak, kırmamak, biriktirip sudan sebeplerle kusmamak bir fırsat bulup, herseyi mahvetmemek, çirkinleşmemek, temcit pilavı gibi karşısındakinin değişmemesinden yakınıp,kendini eşsiz, dünyanın 8.harikası sanıp eski meseleleri açıp miş, mıştın muhabbetine girmemek, pehlivan savaşına dönüştürmemek, sonra da manipüle edip olup biteni, herşeyi kişisel algılayıp, hep kendini haklı çıkarmak yerine özetle geçinmeye gönlü olmaktır. Zor günümde neredeydi diyor herkes de ben zor gununde ne yaptım onun için, hiç mi zor günü olmadı onun? Hiç mi birsey istemez insan diyen yok... Herkes kendine aşık! 21.asrın ve insanının sorunu bu! Nankörlük pire için yorgan yakmaktır. Eften püften sebeplerle karşısındakinin senin için yaptıklarını görmezden gelip, bir an için gemileri yakmaktır. Sonrası tufan zaten... Geçmiş olsun.
