Dut yemiş Bülbül kesilen bir devlet ve sonrası...

Aileleri de bekledi, bizler de bekledik...
Neyi beklediğimizi ve daha ne kadar bekleyeceğimizi bilmeden onlarla, aileleriyle birlikte hepimiz bekledik…
13 Haziran günü, Musul’da 49 kişi rehin alındığı günden beri hayat onlar için, aileleri için, ülkesini sevenler için durdu, nereden gelirse gelsin sevinçli haberi bekledik…
Orada ne olacağını bilmeden bekleyenlerden biri de ailenin bir ferdi olan Muammer Taşdelen; "Kız kardeşim ve eşi, buradaki maddi imkansızlıktan yorulup, Musul’a gitme şansı buldu. Yeğenim Kuzey Deniz de 1. yaşını hepimizden uzakta, rehin olarak bitirdi." demekle yetiniyordu…
Bir yanda; çocuğunun başına bir şey gelmesinden korkan bir anne...
Ailesini ayakta tutmaya çalışan bir baba...
Öteki tarafta da; Dut yemiş bülbül kesilen bir devlet...
* * *
Kimseden ses yoktu…
Devlet kendi personeline ‘teslim olun’ der, sonrasında arayıp sormazsa nereden umudu olacaktı bu insanların?
Olayın hemen ertesi günü, 27 Haziran’da rehine yakınları ile yapılan toplantıda olanlar ise içler acısıydı…
Dışişleri Bakanı Yardımcısı Naci Koru rehine sayısını bilmiyordu…
Ne kadar güvenlik mensubu olduğunu toplantı sırasında Özel Harekat Dairesi’nden öğreniyordu…
Naci Koru ayrıca tır şoförlerinin hepsinin bir arada olduğunu söylüyor ve şöyle devam ediyordu:
-Fidye istenmedi.
-Hepsi bir arada.
-Temas halindeyiz.
-Yakın bir tehlike söz konusu değil.
-Musul`un kuzeybatısında duruyorlar.
Hepsi bu kadardı…
* * *
Neyse ki TIR şöförlerinin serbest bırakılması bir umut ışığı gibi olsa da insanlar; ‘Sakın medyaya konuşmayın, yoksa yakınlarınızın başı belaya girer’ diye tehdit ediliyordu...
Toplantı sırasında 3 gün önce bir bebeğin hastalandığı, doktor gönderildiği söylendiğin de Muammer Taşdelen meraklanıyor; "Bir benim yeğenim Kuzey var bir de Ela bebek. Hastalık lafını duyunca hemen atıldık, hangisi diye…"
Cevap yoktu, kimse bilmiyordu…
Kimse dediğimiz ise Devlet, o da bilmiyordu…
İki bebekten hasta olan bebeği bilmeyen devlet, ‘Balkanlardan Orta Asya’ya kadar olan her yerde, sözüm ona kuş uçsa; nereye uçacağını, ne zaman uçacağını biliyor ama iki bebekten hangisinin hastalandığını –gönderdiği doktordan aldığı rapora, bebeklerden birinin kız birinin erkek olmasına rağmen- bilmiyordu…
Büyükelçilikte görevli Muammer Taşdelenin kardeş ilk rehin alındıklarında, kardeşiyle bir kez konuşa biliyor, o da bu; "Telefonlarımızı topladılar abi, seni gizli arıyorum. Biz iyiyiz annemlere söylersin..."
* * *
13 Haziran`dan beri ne bakanlık kalmıştı ne konsolosluk ne de kriz merkezleri derdini anlatmaya çalıştığı…
Prompter`dan okurcasına, önünde yazılanları okuyan insanlarla muhatap olmuşlardı hep…
2 aydır her defasında aldıkları cevap ise hep aynı olmuştu…
"Sağlık durumları hakkında olumsuz bir şey yok, devletimiz teyakkuz halinde, en üst düzeyde girişimler devam ediyor, bekleyin" yakınlarının aldıkları tek cevap da bu kadar…
"Bakanlığımız açıklamaları dışında hiç bir bilgiye itibar etmeyin..."
Muammer Taşdelen o günler şöyle seslenmişti; "Ailemi, orada esir düşen 49 kişiyi sağ salim evlerine döndürmek için bir an önce harekete geçin."
Umutla bekleyişin sonu, mutluluklar biter inşallah demekten başka da bir şey gelmiyordu ellerinden/elimizden…
* * *
Sonunda o gün de gelip çatmıştı ve 101 gün sonra, Dut yemiş Bülbül kesilen bir devletten sevindirici haberi aldık…
Cumhurbaşkanı Erdoğan yaptığı yazılı açıklamada: "Irak’ta bir süredir alıkonulan Musul Başkonsolosumuz, ailesi ve Başkonsolosluğumuzda bulunan Türkiye Cumhuriyeti vatandaşları, yapılan başarılı bir operasyonla kurtarılmıştır. " dedi…
Başbakan Davutoğlu da açıklamasında haberi şöyle verdi: "İlk andan itibaren kendileriyle teması hiç kesmemeye özen gösterdik. 24 saat esasıyla bulundukları yeri ve çevre şartlarını sürekli gözönünde bulundurarak çalışmalarımızı sürdürdük ve nihayet mutlu sona ulaştık. "
Cumhurbaşkanı ve Başbakanın açıklamalarına sevinirken Gaziantep milletvekili Şamil Tayyarın sosyal medyada gündeme oturan sözleriyle karşılaştık: "IŞİD operasyonuna Türkiye`nin katılmama gerekçelerinden biri rehinelerdi. Bu kritik süreçte serbest bırakılması CİA`nın bir hamlesidir"
Kısaca, Muammer Taşdelen ve ailesi gibi bizler de artık mutluyduk…