İnsanımız,
?- Güçlü olduğu zaman neden zalim oluyor da, güçsüzlüğünde zavallılaşıyor?
- Neden güçlünün önünde eğiliyor?
- Duygularını açıklarken neden kızarıp bozarıyor? Neden sıkılıyor. Neden kekeliyor?
- Neden başkasının hakkını yemeyi açık gözlülük saymıyor?
- Neden sorumluluk almaktan kaçıyor?
- Neden suçu hep başkasına atarak rahatlama yolunu seçiyor?
?- Neden insanların yüzlerine söyleyemediklerini arkalarından konuşuyorlar?
- Neden aşağılık kompleksi içinde kıvranıp duruyorlar?
- Neden oldukları gibi görünmüyor ya da göründükleri gibi olmuyorlar?
?NEDEN, NEDEN, NEDEN?...
Çünkü duygularını yönetmeyi bilmiyorlar. Duygular karışınca, akıl da karışıyor. Böyle olunca da hayat çekilmez oluyor.
?Oysa doğru olanı, beyinle yüreği, akılla duyguları aynı çizgide buluşturmaktır.
?Eğer böyle yapmayı başaramazsak rahatlayamayız.
Tıpkı ateşi yükselen bir hastanın yastığını ters çevirdiğinde rahatlamaması gibi.
?Pekiyi ama duyguları yönetmek nedir?
?Duyguları yönetmek, onları gizlemek değildir.
?Duyguları yönetmek, kendinin farkında olmaktır. FARKINDA OLARAK YAŞAMAKTIR:
Kendinin farkında olmak, kendi değerini anlamaktır.
Kendi değerini anlamak başkalarının da değerini anlamaktır.
?Duyguları yönetmek; kendini ölçebilmek, isteklerinin ne ölçüde gerçekleşebilirliğinin farkına varmaktır.
?Duyguları yönetmek dengeli bir yaşam sürebilmek için planlı ve programlı olabilmektir.
?Duygularını ve aklını bir arada yönetmeyi başarabilenler mutlu birer birey olurlar. Mutlu bireyler de mutlu toplumları oluşturur.