Neredeyse 40 yıla yakın süredir Bandırma temsilciliğini ve yazarlığını sürdürdüğüm Balıkesir YENİ HABER gazetesine son olarak uğradığımda, 4 Şubat 2015`ti. Gazetenin kurucusu Ekrem Balıbek`in aramızdan ayrılışının dördüncü yıldönümü. Keşke Ekrem ağabey, gazetesinin, sağlıklı bir yapıya kavuştuğu bugünleri görebilseydi?
Ekrem ağabeyin yaşamı, gazetesini yaşatabilmek amacyla hep mücadeleyle, hep yokluklar içinde geçti. Bir gün, "Bu gazeteden çok kişiyi emekli ettim ama ben, hâlâ emekli değilim. Bugüne dek devlet bütçesinden bir aspirin bile almadım" demişti. Sürekli borçlar, gazeteyi yaşatma çabası içinde maddi-manevi özveriler, yıpranan sinirler, bozulan sağlık.
Ekrem ağabey, son dönemlerde çok yorgundu. Hiç unutmuyorum, bir gün, "Önder, bana Erdek`te bir yazlık ev bul. Arada bir kafamı dinlemek için kaçayım", bir gün de, "Önder, Bandırma`daki Muslubaşlar firmasının sahibi Osman Bey, benim arkadaşım. Bir sor bakalım, galerisinde, bütçeme uygun bir araba var mı?" demişti. Ama biliyordum ki, Ekrem ağabeyin, ne yazlık ev, ne de otomobil alacak parası vardı.
Ekrem Balıbek, mesleğinde çok titizdi. Sabahleyin, en geç 07.30`da, gazetesinin başında olurdu. O saatlerde, Bandırma`dan, YENİ HABER`i telefonla aradığımda mutlaka karşıma Balıbek çıkardı. Bugün olduğu gibi o dönemlerde de yolum Balıkesir`e düştüğünde, mutlaka YENİ HABER`e uğrardım. Hem mesleki, hem özel çok şeyi paylaşırdık, sohbetlerimiz sırasında... Önce Yeşilli Caddesi`nde, Ekrem Balıbek`in çalıştığı asma üst kata çıkılan küçük yeri vardı. Balıbek, tavanın alçaklığı nedeniyle her zaman, "Önder, kafana dikkat!" diyerek uyarırdı. Ardından, bu binanın yakınında, kiralık olarak çıkılan bir başka yer. Buradaki sohbetlerimizin çoğu, binanın üst katında, ev yemekleri ile tanınan lokantada son bulurdu. Bir gün, Bandırma`daki kişisel fotoğraf sergimin açılışına davet etmiştim ve koşa koşa gelmiş, "İyi ki çağırdın Önder. Biraz olsun sorunlarımdan uzaklaştım" demişti. Zaman zaman da, "Keşke sen, Balıkesir`de yaşasaydın! Sana hem gazeteci, hem de dost olarak sana ihtiyacım var" sözlerini hep anımsıyorum. Bir gün de, kaç yaşıma geldiğimi sorup yanıtını aldıktan sonra "Sen de ihtiyarlamışsın, Önder" demişti.
Ekrem Balıbek, bazı şeyleri çalışanlarına doğrudan söylemeyi, uyarılarda bulunmayı pek yeğlemez, onların kendiliklerinden algılamalarını isterdi.
YENİ HABER çatısı altında hiç mutsuz anım olmadı.
Yerel bir gazeteyi yaşatmanın zorluklarını çok iyi bilenlerdenim.
Babasının vefatının ardından oğlu sevgili Esen Balıbek devralarak, bugünlere ulaştırdı, YENİ HABER`i. Esen kardeşim beni hoşgörsün ama O`nun, YENİ HABER`i yaşatmak adına bu denli özverili çaba harcayacağını hiç tahmin edemezdim. Bu ön yargım, sevgili Esen`in, o güne dek gazetecilikten kopuk olmasından kaynaklanıyordu, belki de...Ama sevgili Esen, beni çok yanılttı ve gazetenin tüm borçlarını da belli bir yapılanma içinde eriterek, gazeteyi ayakta tuttu. Elbette ki zorlanıyor ama gazeteyi ayakta tutmak için maddi-manevi elinden geleni yaparak, inanılmaz bir çaba harcıyor ve yerel basın adına kutlanmayı hak ediyor.
Aramızın ayrılışının üzerinden üç yıl geçti, dördüncü yıla girdik bile...Ekrem Balıbek`i çok özlüyorum. Keşke, gazetesinin, ekonomik açıdan biraz olsun soluk alabildiği bugünleri görseydi!
YENİ HABER`e, bulunduğu çizgiden sapmadan daha nice mutlu yıllar diliyorum.
Bugün, 30 Nisan 2024 Salı
