Ergenlik dönemi insan yaşamında en zor dönemlerden biridir. Ergen bu dönemde kendisini ?DEVE KUŞU? gibi algılar. İşine geldiğinde deve gibi, işine geldiğinde de kuş gibi davranır.
Ergenlik büyümenin, gelişmenin, değişmenin en hızlı olduğu dönemdir. Yeni arayışlar içindedir. Kişiliğini kazanma uğraşı içine girer. Duyguları ?MANİK-DEPRESİF? tir. Yani inişli çıkışlıdır.
Cinsel dürtüleri ortaya çıkmaya başlamıştır. Ergen için yakın arkadaşlar anne-babadan daha önemlidir. Beğendikleri kişileri rol model seçerler. Çok çabuk âşık olurlar. Yine çok çabuk küser ve barışırlar.
Bu dönem genellikle 12-22 yaşları arasını kapsar. Kız çocuklar erkek çocuklara göre ergenlik dönemine daha çabuk girerler. Tabii ki bu arada genetik yapının ve beslenmenin de önemi göz ardı edilmemelidir.
Sevgili Okurlarım;
Ergen çocuğunuz varsa O´nun ile iletişim kurmada bilgi sahibi olmalısınız. Çok duyarız:? Vallahi ben çocuğumla çok iyi anlaşıyorum, arkadaş gibiyiz.?
Yanlış yapıyorsunuz. Çocuğunuz sizin arkadaşınız olamaz, olmamalıdır. Ergenin hayatında anne-babanın yeri ayrı, arkadaşların yeri ayrıdır. Çocuğunuzun arkadaşları ile paylaştıklarını, sizinle paylaşamazlar. Sizin sırdaşlığınız bir yere kadardır.
Siz, O´nun hayatında tatlı bir otorite olmalısınız. Bu dönem her yapılanı hoş görme dönemi değildir. Doğrularını onaylamayı ve yanlışları da kendisine gerekçeleriyle anlatmayı bilmelisiniz.
Aksi halde ?DELİDİR, NE YAPSA YERİDİR? karakterinde bireyler yetiştirirsiniz. Sevmek adına, hoşgörü adına yanlışlarına sahip çık, sessiz kalmak O´na kötülük etmekten başka bir ile yaramaz.
Anne yengeç kızına ?Kızım ne öyle yamuk yumuk yürüyorsun, doğru yürüsene? der. Yavru yengeç de ?Anneciğim önce sen bir yürü bakalım ben göreyim, sonra ben de senin gibi yürürüm? diye yanıtlar.
Ne derler; ?GÖRGÜLÜ KUŞLAR, GÖRDÜĞÜNÜ İŞLER?