İşte bu eylül de kayıp gidiyor, avuçlarımızın içinden.
Yaz aylarının büyük bölümünü geçirdiğim yaz aylarında, el ayak çekildi artık, Erdek´ten. Eylül ayı bana kaldı.
Bayılıyorum, eylül aylarına. Sarhoş ediyor beni. Keşke hiç bitmese!
Eylül´ün rengi çok güzeldir. Güneş nedeniyle gözümü asla kısmıyorum. Akşamları hafiften çıkan esintiyi dünyalara değişmem. Yakıcı sıcaktan nefret ederim. Eylülde yakıcı sıcak olmaması nedeniyle ?klimatilize ortam? diye inlemiyorum artık.
Tutkunum, eylül ayına.
Eylülü yazmak bile ayrı bir mutluluk veriyor bana.
Eylül, var olmanın müjdecisidir.
Eylül, umutlara açılan penceredir.
Eylülde parıldayan aydınlık, benim için bir mutluluk şarkısı gibidir.
Eylülde, balıkçıların çekilen ağlarını izlemek bile ayrı bir mutluluk verir, insana. Martıların sesleri bile bir başkadır.
Eylül aşkları bile ayrıcalıklıdır.
Siz, hiç eylülde, çıplak ayakla dolaştınız mı, deniz kıyısında, kumlarda?
Eylül´de, Kapıdağ´a çıkıp, oradan gün batımını izlediniz mi?
?Daha yaşanacak kaç eylülüm kaldı?? diye düşündünüz mü?
İşte bitmek üzere eylül? Birkaç gün kaldı.
Sımsıkı sarılın, eylüle!