Beklentilerinizin hep sonuçlarla ilgili olması sizi mutlu ediyor mu?
Tuttuğunuz takımın olağanüstü gayret gösterdiği halde yenildiğinde üzülür ve oyuncuları suçlar mısınız? Ya da takımınız hiçte iyi oynamadığı halde tesadüfi bir golle veya haksız yere kazandığı bir penaltı golüyle galip gelirse sevinir misiniz? Ne pahasına olursa olsun, Hatice ye değil neticeye bakarım mı dersiniz?
İstediğiniz sonuca ulaşmak için sizin için her yol meşru mudur? Yoksa izlediğiniz yol, gösterdiğiniz gayret sonuçtan yada en az sonuç kadar önemli midir?
Her şeye rağmen benim için sonuç önemlidir diyorsanız, işte burada durup düşünmek gereklidir. Karakterinizin oluşmasında çevreden yanlış öğretiler almışsınız.
Sonuç önemlidir diyenleri suçlamak istiyorum. Bu değerlendirmeyi bir eğitim sorunu, bir yetişme sorunu hatta bir karakter sorunudur.
Çünkü size öğretilen; ?Hava ne kadar rüzgârlı olursa olsun, gemiyi istenilen limana ulaştırabilmenizdir.? Yoksa ulaştıramazsanız istediğiniz kadar çaba sarf edin nafiledir. Bu çabaları hiç kimse görmez görse de takdir etmez.
Sevgili okurlarım çocuklarımıza; hedeflerine ulaşamasalar bile, ulaşmak için gösterdikleri gayretlerin önemli olduğunu öğretelim.
Onlara doğru olanın karakterli davranma, dürüst olmak olduğunu kavramalarını sağlayalım. Aksi davranışların kişilik zayıflığı olduğunu belletelim.
Dürüst çabayı ödüllendiren toplumlarda yaşayan insanlar kendileriyle barışık ve mutlu olurlar. Tembeller ve üçkâğıtçılar ise böyle toplumlarda mutsuz olurlar.
Sonuca önem veren toplumlarda yaşayan insanlardan da, her şeye rağmen kazandıklarında mutlu olurlar. Onlar için dürüstlük falan şöyle bir yana sadece sonuç önemlidir. Burada da dürüstler mutsuz olur.
Eğer bir toplumda dürüstçe gayret gösterenler başarısız ve mutsuzsa, kolay yoldan başarı kazananlar mutluysa kısaca ?HATİCEYE DEĞİL NETİCEYE? bakılıyorsa o toplum sağlıklı bir toplum değildir.
KENDİ YOLUNA TAŞ KOYUYOR DEMEKTİR.