102 yıl önce yaklaşık 2.5 yıl düşman işgali altındaki Bandırma’ya Yunan askerleri mavnalarla gelerek sahile çıkarlarken, Yunanistan Kralı Alexandros da Amerika, İngiliz ve Yunan bayraklarının bulunduğu bir grup; Bandırma iskelesine Haydarçavuş Camii’den getirilerek serilen halılar üzerinden yürüyerek şehre girmişlerdi.
Sadece Bandırma mı?
İstanbul, İzmir, Bursa, Balıkesir, Gönen, Susurluk, Edremit, Ayvalık… Bu güzel yurdumuzun her karış toprağı gibi Bandırma’da şehit kanlarıyla sulanarak 17 Eylül 1922 tarihinde işgalden kurtarılmış, düşman yenilmiş ve büyük zafer kazanılmıştı.
Anlatırken çok kolay da kim bilir ne güçlükler ne zorluklar yaşanmıştır mutlaka…
Böylesine önemli günler bilindiği gibi günümüzde bayram olarak kutlanır…. Bandırma da 17 Eylül Kurtuluş Bayramı önceki yıllarda büyük coşkuyla ve görkemli törenlerde kutlanırdı. Bu kutlamanın içinde yer alan kurtuluşun ilk anları şöyle canlandırılırdı:
Cumhuriyet Meydanı’na çevreden silah ata ata gelen askerler esareti temsil eden siyahlara bürünmüş bir genç kızımızı kurtararak siyah örtülerin yerine Türk bayrağını sararak devam eder, Yunanlı askerleri temsil edenleri de askerlerimiz tarafından esir alınırlardı… Bu canlandırma çok heyecanlı geçerdi.
Meydanı dolduranların çocukları baba veya annelerine “baba, anne bu nedir? Diye sordukları zaman işte o an mutlaka çocuğun zihninde yer alırdı…
Sonra Yunanlı dostlarımız darılmasınlar! diye bu gösteri kaldırıldı.
Kaldırıldı ama o yıldan beri bir tek Yunanlı’yı Bandırma’da göremedik!...
Tüm dünya ülkeleri tarihlerindeki böylesine önemli olayları canlandırmak için filimler çekilir, tiyatro ve çeşitli etkinliklerle canlandırılırken tarihimizin çok önemli bir anı olan Yunan işgalinden kurtuluşumuzu simgeleyen bu “kurtuluş” anını neden canlandırmayalım ki?
Şehitler abidesi ve Atatürk heykeline çelenk koymak, konuşmalar ve şiirler söylemek, halk oyunları gibi etkinliklerle kurtuluş anını canlandıramazsınız…
Eğer tersi olaydı Yunan bunu “tepe tepe” ülkemiz aleyhine mutlaka kullanırdı…
