Sanırım yukarıdaki söz, bütçede memurlara tatmin edici bir artış yapılamadığı için söylenmiş:" Memur, başka yerlerden olanaklar yaratarak da ihtiyacı olan gelirini elde eder!" anlamında algılanmıştır.
Bu yüzden, söylendiği zaman "Talihsiz bir söz !" olarak değerlendirilmişti söylendiğinde? Bu yüzden, uzun zaman konuşuldu, yazıldı?Bundan sonra da bu söz konuşulacak, bu söz yazılacaktır. Benim yaptığım gibi...
Nasıl ki, yüzyıllar önce, şair Fuzuli tarafından söylendiğini sandığım şu mısra, bugün bile akıllarda-dillerdedir: "SELAM VERDİM, RÜŞVET DEĞİLDİR DEYU ALMADILAR!"
Anlaşılıyor ki, o günlerde bile rüşvet olayı varmış. Belki daha önceki tarihlerde de rüşvet verilip-alınıyordu?Öyleyse, ne zaman açıldığı-ne zaman kapanacağı belirsiz bir sosyal yaradır rüşvet olayı...
Sözlüğe bakıyorum: "Yaptırılmak istenen bir işte, yasa dışı kolaylık sağlanması için, bir kimseye mal veya para olarak sağlanan çıkar." diye tanımlıyor rüşveti.
Düşüncelerim 1972 yıllarına gidiyor. Malatya Şeker Fabrikası Pancar Muhasebe şefiyim. Kampanya bitmiş; pancar hesaplarımızda mutabakat sağlanmış, işlerimiz hafiflemiştir.
Kendilerine göre, hesaplarında bazı pürüzler olduğunu sanan pancar ekicilerimize servisçe yardımcı oluyor, hesaplarında mutabakat sağlıyoruz.
Bir gün, yaşlıca bir pancar çiftçisi hesap mutabakatına geldi. Çiftçinin hesabına bakıldı ve mutabakat sağlandı. Hesabın doğruluğuna ikna olan çiftçi, memnun bir tavırla servisten çıkarken, masanın üzerine bir yeşil on lira bırakıp teşekkür etti ve kapıya yöneldi?
Ne olduğunu anlayamamış, şaşırmıştım. Hemen arkasından seslendim:
"Dur, dur ! Ne oluyor ? Bu para ne demek ? Gel buraya, gel, gel!" Çiftçi de şaşırmıştı?Ürkek bir tavırla cevap verdi: "Çay içersiniz. Benim işime baktınız benim işimi gördünüz? dedi.
"Senin işini görmek vazifemiz. Devlet bize senin işini görelim diye maaş veriyor?Çay içmeye gelince, sen arkadaşlarla hesabına baktırırken, benim dalgınlığıma geldi, çay bizim ikramımız olacak. Otur bakalım, buyur bir de sigara yak ..Hah şöyle!"
Yaşlı pancar çiftçisini misafir iskemlesine oturttum, çayları söyledim. Yarım saate yakın lafladık. Meğer çiftçi vatandaşımız, işini hep böyle gördürüyormuş!