İster teolojik, (inanç-felsefi) ister jeopolitik (coğrafi ve siyasi) amaçlı olsun, hayra alamet olmayan Papa’nın Türkiye gezisinde dillendirdiği 3. Dünya Savaşının kısmen başlamış olmasına dair ifadesi ve bunun paralelinde Hıristiyanlığın üç büyük mezhebinin bu topraklarda birleştirilmesi gayreti dünyanın bir korku tüneline girdiğinin ilanı sayılmaz mı? İnsanlığın vicdanına bırakılması gereken inanç alanının konsüller, başkanlıklar, topluluklar ve daha birçok sıfatlar tarafından tesis edilmeye çalışılmasının tarih boyunca acıları yaşanmış ve neticeye ulaşamamışken, yüzyıllar öncesinin görüntüsünün, siyasi, toplumsal ve kurumsal yapılarının tekrardan hortlatılmaya çalışılması Papa’nın bahsini yaptığı 3. Dünya Savaşına, yeni oluşacak kan ve göz yaşına benzin dökmekten başka bir işe yarar mı?
Emevi’den buyana uyduruk hadisler, eklemeler, çıkartmalar, hurafeler, bazı siyasi ve akademik sıfatlı şarlatanların istismar levyesi ile yıkıcı gayretlerinin yanında, dahili ve harici bedhahların bulaşıp bir endüstriye (geçim kaynağına) çevirdiği bir başka büyük inanç sistemi olan islamiyetin alacağı rolü de unutmayalım. Gücünü sosyal geçimsizlikler, şahsi dengesizlikler, doyumsuzluklar, kin ve hırslardan alan ekonomik çalkantı ve belirsizliklerin kaygan zemininde, bencillik ve yüksek egonun zirvesinde sadece kendi bekalarını düşünerek yaşayan, çoğunun hasbelkader elde ettiği koltukları için cehennemin tüm iblisleri ile dans etmeyi mubah ve lütuf kabul eden, sıfatları şucu, bucu olsa da, fıtratta birbirlerinden pek de farkı olmayan bir kısım siyasi güruhun oluşturduğu korku objelerine ilaveten, iklimin, atmosferin, yenilen bir sandviçin, elmanın, patatesin zehre dönüştüğü, insanların düşlerinde, yataklarında yanıp kül oldukları, çıkışın nerede ve ne zaman olacağını kimsenin bilemediği bir korku tünelinin daha ucunda, insanları, toplumları, ülkeleri yaşatacak ilkelerin, değerlerin kasten alt üst edilmiş ahlak kasislerinde birbirlerine çarparak dağılışı ile ortaya çıkan toz duman arasında kendini bile aydınlatamayan kararmış ampullerin ve kötü niyetli teknolojinin azdırdığı, devleşen, kör, sağır ve dilsiz olmanın diğer adı olan cehaletin, kandırma ve istismar sosuna bulanmış iğrenç kokusunun yanında, her türlü alt yapının da alt yapısı sayılan ekonominin en hafifiyle; beceriksizliğin sebep olduğu çöküşünün altında inleyen milyonlarca işsizin, dar gelirlinin, okula aç giden çocukların çığlıklarının doldurduğu korku tünelinin daha derinine doğru inildikçe gözlerindeki para ışıltısının haricinde hiçbir kimlikleri olmayan, sözde namus ve şerefleri üzerine ettikleri sahte yeminlerin laneti ile vicdanları taşlaşmış şu, bu kostümlü ve kılıklı maskeli büyücüler, cadılar ve şeytan evliyalarının kan donduran mutluluk kahkahalarının, yanan ormanlar, itibar ve lüks kaynaklı israflar ile katledilen tabiat gerçeğinin üstünü örtemeyişinin görgü tanığı olarak bulunduğumuz bu dehşet tünelinde korku ve endişe içindeyiz.
Kiminin kendine ulvi sıfatlar yakıştırıldığında zevkten ve yüksek egodan dört köşe olduğu, kiminin karakter ve pigment zenginliğinden olsa gerek, bukalemundan hızlı renk değiştirdiği, kiminin yılanı bile imrendiren kıvraklığı ve her deliğe uyum yeteneği,kimisinin hırsızları lanetleyip, milyarları götürmesi, trilyon dolarlık silah sanayisinin ceo’luğunu fiilen yapıp, milyar dolarlık ölüm makinelerini ülkelere tehtid edrek dahi pazarlarken, bir de barış elçiliğine soyunan sözde toplum ve dünya kılavuzları ile burnumuz neye batar siz düşünün.
Elbette böyle bir ihtiyaç ve karamsarlık ortamında her karakteri, her objeyi bu korku girdabından çıkış ve kurtuluş için gözü kapalı rehber kabul etmek mevcut sorunların da üzerinde bir sıkıntı yaratacağı kesindir. Kendini diğerinin yerine koymanın, empatinin, iyiliği unutmamanın, vefanın, ahlaki değerlere sahip olmanın, erdemin, çalışmanın, güvenin ve övüncün yüz yıl önce yazılmış kodları tarih önünde ispatlı bir fazilet yönetimi olan, kimsesizlerin kimsesi, Atatürk Cumhuriyetinin temellerinde ve onun doğruluk, namus ile insani değerlerine inanan vatandaşlarının benliğinde hâlen mevcuttur.
Yüzümüzü en hakiki rehber olan akıl, bilim ve erdeme çevirebilmek için, muhtaç olduğumuz kudretin yeri söylendiği günden beri hiç değişmedi. Esen kalın.
