İnsanı yüreğinden kavrayan sımsıcak gülüşünle,
kendini zorla sevdiren İzmir gibiydin
Bir demet mor sümbülle gelirdim sana?
Sümbül kokusunu gözyaşına çevirir;
hem güler, hem ağlar, hem teşekkür ederdin?
Kadifekale´deki gazino,
seyirliğimiz olurdu akşamüstleri?
Seni, İzmir´den bile kıskanırdım, çok güzeldin?
Akşamla beraber İzmir de başka güzel olurdu usulca,
güneş körfeze, başın omzuna inerdi usulca,
ben de seni öperdim usulca,
-garson Hamdi Baba görmezlikten gelirdi-
su bardağına koyduğumu sümbüller, çapkınca gülümserdi?
Ya eski bir ağustos sonu, ya sarı bir eylüldü
Özenip, seni bir öğrenci gezisine götürmüştüm hani
Kırk kişilik otobüste yalnız ikimiz vardık sanki!
MERYEMANA´da mum yakan turist kız bize gülmüştü,
hakkımızda kim bilir neler düşünmüştü?
Sonra, EFES HARABELERİ´nde yıkık bir Sevişme Evi
Demek ki insanlar binlerce yıl önce de sevişmişlerdi;
belki de yüreklerindeki ölümsüz sevgilerle ölmüşlerdi...
Yüreğimi kavrayan sımsıcak gülüşünle,
kendimi zorla sevdiren İzmir gibiydin
Bir demet mor sümbülle gelirdim sana,
elimden sümbül demetini alır, boynuma sarılırdın;
hem sarılır, hem öper, hem gönlümü alırdın....