Kafesin içinden çıkmak yeterli değildir

Amerikalılar, ?Maymunu ormanın içinden çıkarabilirsiniz, ama ormanı maymunun içinden çıkaramazsınız,? der.
Aynı şekilde bir kuşu kafesten çıkarmak, çoğu kez kafesi kuşun kafasından çıkarmaktan daha kolaydır! Çünkü kafeste yaşamış her kuş, kafesini içinde taşımaya alışmıştır. Bilinçaltında taşır. Anılarında taşır. Bunlar tıpkı bir uçağın kargo yükleri gibidir. Hızlı yükselmek için bu yüklerin miktarı çok önemlidir. Ne kadar az ise uçak o kadar kolay yükselir.
Herkesin yükü kendine göre değişir. Bu yüklerden bazıları şunlardır.
Alınganlıklar, gurur ve kompleksler.
Gizli beklentiler ve bunlarla yaşama eğilimi.
İmalı düşünme alışkanlığı ve kültürü.
Kurnazlık kültürü.
Taşralı tavırlar, bağımsızlık, eziklik, saldırganlık.
Aşırı derecede din merkezli düşünme.
Kıskançlık, daima önde olma isteği.
Hayatından bir türlü memnun olmama, sürekli arabesk düşünme, nankörlük.
Kabahati hep başkasında arama
Tüm bu olumsuz alışkanlıklara sahip olarak başarının zirvesine çıkamazsınız.
Çıkmaya kalkarsanız da ?Zücaciye dükkanına girmiş filin,? durumuna düşersiniz.
Ne yapmalı diyeceksiniz?
Atabildiğinizi atmalısınız. Ancak, bu öyle zannedildiği kadar da kolay değildir. Yavaş yavaş, kademe kademe yapılmalıdır.
Siz bir insanı yaşadığı çevreden çıkarabilirsiniz, ama çevreyi içinden çıkaramazsınız. O daima içindeki alışkanlıkları ve yaşadığı çevre ile birlikte olmak ister.
Köylüleri köyden çıkarabilirsiniz, köylülük kültürünü içlerinden kolay çıkaramazsınız. Onlar daima geçmişin alışkanlıkları içinde gezinmeye devam ederler.
Gazetede; İstanbul´un varoşlarında apartman dairelerinde inek besleyenden tutun da, gecenin bir vaktinde yanık yanık Anadolu türküleri söyleyenlere sıkça rastlarsınız.
Bu insanlar giyim kuşamlarından tutun da, her türlü sosyal alışkanlıklarını beraberinde yanlarında getirmişlerdir. Yani şehirli olamamışlar ama köylerini şehre taşımışlardır.
Anlayacağınız sosyal değişim ve gelişme, teknolojik gelişmeden çok daha yavaş olmaktadır.