Son yıllarda ülkemizde belediyeler eliyle sürdürülen bir yapılanma şekli olup adından da anlaşılacağı gibi kent adına düşünceler üretebilen bir sivil toplum çalışmasından söz edilmekte. Kent konseyleriyle ilgili çalışmaların başlangıcından bu güne kadar geçen gözlemlerime baktığımda şekil olarak kurulduğunu söylemem mümkün ama pratik olarak konuyu sokağa aktardığımızda projenin sadece kağıt üzerinde kaldığını söyleyebiliriz. Konuyu biraz daha çevre ilçelere çevirdiğimizde birkaç cılız etkinlik dışında genel manada sonuç alınamayan bir çalışma şekli olarak değerlendirilebiliriz.
Aslında gelişmiş ülke toplumlarına baktığımızda bu tarz çalışmaların sivil toplum çalışmaları olarak yürütülmekte olduklarını ve çalışmalarının bir kentin başta spor olmak üzere her türlü sosyal ve kültürel konularında, sağlık ve çevresel gibi insan ve tabiat bağlamında gerek arayışlarıyla gerekse projeler üretiminde kent halkına, dolayısıyla yerel ve genel yönetimlerine büyük katkıları olabilen çalışmalar olarak görülüyorlar.
Böylesine önemli bir konuda bizler neden başaramıyoruz acaba?;
Bence başarısızlığımızın iki önemli nedeni olduğunu düşünüyorum. Birincisi ve de en önemlinin ben, toplum olarak ortak alanlarımızdaki çalışma ve düşünme konularında daha henüz yeterli bir kültürel alt yapıyı oluşturamadığımızı düşünüyorum. İkincisi ise çok sık olarak tekrarladığım gibi kent konseylerinin büyük ölçülerde siyasallaştırılması meselesidir.
Ve özellikle siyasallaşmanın getirdiği algılamalar nedeniyle birlikte düşünme, birlikte çalışma, birlikte değerlendirme gibi çağdaş kavramların işletilmesi noktasında büyük zorlukların yaşanmakta olduğunu söyleyebiliriz.
Bir de bunlara ilaveten önemli bulduğum bir ayrıntı da konunun maddi kaynak yetersizliğinin yanısıra oluşacak çalışma grupları için yeni bir yerleşke düzeninin ortaya konulamaması maalesef konsey çalışma düzeninin çalışmalarını olumsuz etkileyen faktörler olarak görmekteyim.
Unutmayalım ki bu tarz konsey çalışmaları genellikle düşünce üretim odaklı çalışma alanları olup en çok fikri tartışmaların yapıldığı yerler olarak görülmek de. Ve bu açıdan baktığımız da bizler bir birimizi ne kadar dinliyor ve de ne kadar kabul edebiliyoruz noktasında kendimizi iyi bir testten geçirmemiz gerekiyor. Demem o ki her şeyden önce demokrasi odaklı düşüncelere saygı noktasında epey eksiğimizin olduğudur.
Sonuç olarak konuyu fazla uzatmadan bu işlerin görüldüğü gibi çok kolay işler olmadığını, kültür odaklı bir alt yapı gerektirdiğini mutlaka fark etmeliyiz diyorum.
