KÖŞE YAZARLIĞI MI, KÖŞE KAPMACILIĞI MI!

Altmışlı, yetmişli yıllarda köşe yazarları bugünkü gibi değillerdi. Her köşe yazarının belli bir dünya görüşü, belli bir kişiliği vardı. Üslupları farklı farklıydı. Yazdıkları gazetelerle fikri yönden bütünleşmişlerdi.
Örneğin Akşam Gazetesi deyince Çetin Altan, Tercüman Gazetesi deyince Ahmet Kabaklı akla gelirdi. Uğur Mumcu ve İlhan Selçuk´u Cumhuriyet Gazetesi´nin dışında başka bir gazetede düşünemezdiniz.
Zamanla her şeyin değiştiği gibi, köşe yazarlığı anlayışı da değişti.
Köşe yazarlığı köşe kapmacılığına dönüştü.
Kapitalist felsefenin tanrısı para bu kulvardaki insanların da kanına girdi.
Bazılarının dediği gibi para denen bu illetin ne dili ne dini ne de milliyeti vardır. Satın alamayacağı çok az şey vardı.
Duruşlarından ödün vermeyen gazetecilerin dışındakiler neredeyse ayda bir gazete değiştiriyorlar. Bazılarının kalemi öylesine pahalılaşmış ki milyon dolarlık fiyat bulabiliyorlar.
Halkın nabzını tutacaklarına paranın peşinde koşar oldular. Patronlarının onay vermediği bir şeyi asla yazmaz oldular.
Kimileri de gazete köşelerine sığmayıp özel kanallara koştular. Köşe kapmacılığının yanında bir de ekran kapmacılığı hortladı.
Yalakalık öyle noktalara taşındı ki insanın aklı hafızası şaşar oldu.
Akşam olup da televizyonumuzu açtığımızda kimin hangi kanalda hangi masalları anlatacağını, kimlere iftiralar atıp satacağını önceden tahmin eder olduk.
Ne diyelim ?ALLAH SONUMUZU HAYIR ETSİN.?