?Kazık sorular varmış, çözmeye geldim.
O azgın problemlerin üstüne ben de,
İnatla kafamı yormaya geldim.
Korkuttun beni hep opsiyonlarla;
Parabollarla, fonksiyonlarla,
Cebime koyduğum şu dualarla;
Başına bir çorap örmeye geldim.?
Belleğimde bu iki kıtası kalmış şiirimi hemen temize
çekerek, götürüp hocama verdim.
Sıcacık bir gülüşle sırtımı sıvazladıktan sonra:
-Tamam, dedi. Cebirden mezun oldun. Hemen git, diğer
sınavlarına çalış?
Liseden mezun olduktan bir yıl sonra YEDEK SUBAY olarak askere gittim. Lise mezunu son yedek subaylardandım. Bizden sonra lise mezunlarından yedek subaylık kaldırılmıştı.
Tankçı asteğmen rütbesi takıp, Bandırma´ya izinli
geldiğimde, hem elini öpmek, hem de teşekkür etmek
amacıyla lisenin yolunu tuttum. Tahsin Çizenel hocamla okulun
kapısında karşılaştık. O da çıkıyormuş. Öpmek için eline
uzandığımda, elini öptürmedi, o beni yanaklarımdan öptü.
Ağabeyce bir içtenlikle koluma girdi ve:
-Ben sahilde yürüyeceğim, sen de gelir misin ?, dedi.
-Elbette efendim, dedim. Zaten size teşekkür etmeye,
elinizi öpmeye gelmiştim ben..
-Estağfurullah? Cebir sınavında sana niçin yardım ettiğimi
merak ediyorsundur belki. Anlatayım: Düşündüm ki, Tahsin
Kavak, liseyi bitirince Fen Fakültesi´ne, fiziğe-kimyaya-
mühendisliğe gitmez. Cebirle, matematikle ilgisi olmayan
bir yüksek okula gider? Yüksek tahsil yapmasa bile bu
haliyle toplum çarkını döndürecek bir dişli görevini yürütür?
Bu anlattıklarım yarım asırlık bir zaman diliminde (1958)
yaşadığım ve ANILAR kitabıma aldığım olaylardır.
Sonraki zaman diliminde, ortaokuldan arkadaşım emekli edebiyat
öğretmeni, araştırmacı-yazar, roman yazarı SELÇUK
AYBEK´e anlattığımda, şu yorumu yaptı:
-Bu anı, pedagojik güzel!