Yazıma başlık yaptığım atasözünü kısaca şöyle de açıklayabiliriz: Kokuşmuşluk ne kadar saklansa da yine kokusu çıkar.
Yani yaptığınız hırsızlık, yolsuzluk, kanunsuzluk gibi tüm meşru olmayan işler gün gelir ortaya çıkar.
Yine bir atasözümüzde "Yer altında yılan kıpırdamış, yer üstündekilerin haberi olmuş." der.
Hiç bir iş gizli kalmaz.
Bazıları da canım "Minareyi çalan kılıfını hazırlar." derler. Yapılan yolsuzlukların ne kadarına kılıf bulunur onu bilemem.
Bu kılıf işi çok yaygındır. Tepeden tırnağa, en yüksekten, en dibe kadar her kesimde vardır. Sadece yolsuzluk, hırsızlık, rüşvet, iltimas alanlarında değil, tüm sosyal davranışlarda vardır.
Öyküye göre padişah, gelecegin padişahı olan oğlunun söylediklerine, yaptıklarına bir kılıf uydursun diye vezirini görevlendirir. Vezirin görevi, padişah oğlunun saçmalıklarına kılıf bulmaktır. Çünkü geleceğin padişahı halk içinde saçma sapan sözler söylese, halk böyle birini padişah olarak kabul etmez. Dolayısıyla saçmalıkların gizlenmesi gereklidir.
Derken günün birinde ülkenin ileri gelenlerinin bulunduğu bir toplantıda, padişah oğlu şehzade ileri geri atıp tutuyormuş. Söyledikleri pek anlaşılmadığı için de vezir rahatmış.
Şehzade birden şöyle demiş "Bir ok attım harap oldu, yandı ciğer kebap oldu."
Orada bulunanlar "Bu ne diyor?" diye vezire sormuşlar.
Vezir de şöyle açıklar "Şehzadem ormanda avlanırken bir ok attı. Ok gitti taşa çarptı. Taştan kıvılcım çıktı. Orman yandı. Geyikler ve tavşanlar kebap oldu. Ahali bayram etti. Şehzadem bunu anlatıyor." Diyerek orada bulunanları rahatlatır.
Ardından şehzade bu kez de "Bir ok attım çorba oldu." Der. Vezire "Yine ne diyor?" diye bakarlar.
Vezir de "Vallahi bu kadar büyük bir yalana ben bile kılıf uyduramam." Der.
Kıssadan hisse: Bakan çocuklarının evlerinde bulunan para kasalarına, para sayla makinasına, bir bankanın genel müdürününü evindeki ayakkabı kutularındaki paraların neden orada olduklarına dair ne kadar kılıf uydurmaya çalışsalar da olmaz. Bu kadarına kılıf bulunmaz. Yani mızrap çuvala sığmaz.
Bu işler bağırıp çağırmakla, inkârla da kapatılamaz.
