SALÂVAT

Muhakkak ki Allah ve melekleri, o peygambere salât ederler. Ey îmân edenler! (Siz de) ona salât edin ve (ona) teslimiyetle selâm verin. (Ahzap Süresi 56. ayet)
Peygamber Efendimiz Hz. Muhammed (s.a.v)’in ismi anıldığında ona salat ve selam getirmemiz gerekir. Evvela Rabbimiz olmak üzere melekler de Efendimize salât ve selam getiriyorlar. Bizler de ayette geçen emrin muhatabıyız. Dolayısıyla Allah Resulü’nün ismi anıldığında en kısa şekliyle “Allahümme Salli Ala Seyyidina Muhammed” demeliyiz. (Allah’ım Efensimiz Hz. Muhammed (s.a.v)’e salat ve selam eyle. Bunun söylemek her müslümanın bir vecibesidir.
Peygamber Efendimiz salâvatla alakalı sözlerinden bir kısmı şöyledir: “Kim bana bir salat ederse, Allah ona on salat eder ve kendisinden on hata silinir. (Tirmizi)
“Kim bana sabah on, akşam on salât ederse, kıyamet günü şefaatim ona olur.”(kenzul a’mal)
“İnsanların kıyamet günü bana en yakını onların bana en çok salât edenidir.” (Tirmizi)
“Bana salât eden hiçbir Müslüman yoktur ki, bana salât ettiği müddetçe melekler de ona salât etmesin.” (İbni Mace)
“Bana salât edin, çünkü nerede olursanız olun, sizin salâtınız bana ulaşır.” (Ebu Davud)
“Bana selam veren hiçbir kimse yoktur ki, ben onun selamına cevap verinceye kadar Allah bana ruhumu iade etmesin. (Ruhumu iade eder) (Ahmet Bin Hanbel)
“Yeryüzünde Allah’ın seyyah melekleri vardır, ümmetin selamını bana tebliğ ederler.” (Nesai)
Hz. Ömer (r.a) şöyle demiştir: “Muhakkak ki dua sema ile arz arasında durdurulmaktadır. Peygamberine salât etmedikçe, ondan bir şey yükselmez.”
Demek ki salavât, Peygambere ulaşmanın ve kavuşmanın vesilesi; Peygamberimiz de Cenâb-ı Hakk’ın rahmetine kavuşmaya bir vesiledir. Allahın rahmetini ve Rasulünün muhabbetini isteyen bizler her daim rahmet manasına gelen salavât dualarını yapmaya muhtacız. Hem her bir salâvat, yani Peygamberimiz (sav) için yapmış olduğumuz rahmet duası ona olan biat ve bağlılığımızı yenilemek manasına gelmektedir.
Salat ve selam onun daima üzerine olsun.