Sezsizliğe Özlem

İzmir`e 50 kilometre uzaklıkta, sevimli mi sevimli, cana yakın, eski bir balıkçı köyü, Sığacık. Seferihisar İlçesi`nin iskelesi olan Sığacık, sahilde limanı çevreleyen bir kalenin içine kurulmuş. Kıvrılarak giden daracık sokaklarda dolaşırken, özgün mimarisini koruyabilmiş pek çok eve rastlamak olası. Üstelik insanı da sıcacık. Sığacık`ın geri plânı, her çeşit meyve ve sebzenin bolca yetiştiği doğal bir hal görünümünde. Yol boyunca dizili tezgâhlarda, anında toplanmış salatalık, domates, patlıcan, biber, üzüm, kavun, karpuz ve her çeşit meyve… Sığacık`ta otel ve pansiyonlar, diğer tatil köylerine göre ucuz ve Sığacık Kalesi`ne yakın. Bir kilometre ilerideki plâjlara, minibüs ve belediye otobüsü çalışıyor. Sığacık Limanı`nda denize girilmiyor. Günübirlik motor turları, Papaz Boğazı, Taş Ada, Azmak, Aktaşlı ve Çamcağız`ı kapsıyor. Ama Sığacık`ın en büyük özelliğine gelince, SESSİZLİK! Sığacık`ta gürültü yasak! Her yıl düzenlenen "Sığacık Sessizlik Festivali", bunun en büyük kanıtı! * * * Doğup büyüdüğüm, hâlen de yaşamımı sürdürdüğüm Bandırma ise ülkemizin birçok yerleşim bölgesinde olduğu gibi "gürültü kenti!" İlçede yaşayanlar, "gürültü yorgunu" âdeta! Bandırma`da, 21 yıldır sürdürülen "Uluslararası Bandırma Kuşcenneti Kültür ve Turizm Festivali" bile ismini taşıdığı, sessiz bir ortam olan Kuşcenneti Milli Parkı`na inat inanılmaz gürültülü! Son festivalde, Cumhuriyet alanında tanıtım standı açan bir sünnetçi bile yüksek sesle müzik yayınlıyordu. Nedenini sorduğumda, "Herkes müzik çalıyor, ben de çalsam ne olur?" diye pişkince yanıtladı. Şaşırdım! * * * Çoğu kez "sessizliğin sesi"ni özlüyorum. O zaman, kendimi, ya Kapıdağ`ın yeşil ile mavinin sık sık birleştiği serin kucağına bırakıyorum, ya Gönen`in kuğulu çay bahçelerine, ya da bir deniz kıyısına. Bandırma`nın "Livatya" mevkiinde, kış günlerinde, poyraz rüzgârıyla birleşen dalga seslerini dinlemenin verdiği mutluluk anlatılmaz, yaşanır. Ne de olsa, kişiliğimizin hamuru, Bandırma`nın sert poyrazıyla yoğrulmuş. "Sessizliğin sesi"ni dinlediğim anlarda, değmeyin keyfime!
Orjinal Köşe Yazısına Git