Şimdi o limanda olmak
Ve sığınmak vardı
Bir çocuğun gözlerine
Umutların gizini çalmak
Ve umut edinmek kendime
Sonra paylaşmak;
Bir fincan kahveyi
Kırk yıl hatır falan yüklemeden
Sadece sevgi adına
Dostlukla?
Paylaşmak vardı
Kimi kirli bir paletten
Renklerin tümünü
Fırçanın ucuna değdiriverip
Boyamak denizi sevdalara.
Yalanları boyamak sonra
Renksiz ve bembeyaza.
Düşleri hiç sessizce seyretmek
Büyümüş de küçülmüş bakışlarında.
Ellerine uzanmak;
Sımsıkı ve güvenle sarılmak için
Tutunamayacağı bile bile?
Şimdi bir gecenin koynunda
O limanda olmak vardı.
Martıların tümü uykuda
Işıkların tümü kararmış,
Ve insansız olsa da?
Sibel DEMİRİZ
ACABA
Bir ben mi oynuyorum yaşamı?.
Düşlerle dolu günlerde?
Sevgi dağıtırken dünyaya
Bir ben mi duyuyorum sevgiyi?.
Acaba gerçekte var mı,
Doğan her günle büyüttüğüm sevgi?.
Yoksa masal mı tüm insanlar,
Değeri yok mu sevgilerin
Sibel DEMİRİZ