Barabbas, İncil´de yer alır. Katil, haydut, zalim biridir.
Zindana düşer. Zindan arkadaşı da Hz. İsa´dır.
Zamanın Romalılar Yahudiye valisi Pontius Pilatus´tur.
Romalıların yerleşik geleneklerine göre ?FISIH? bayramı diye adlandırılan bir bayramları vardır. Bu bayramda valiler zindandaki mahkumlardan birini halkın isteğine sunarak affederler.
Yine böyle bir Fısıh Bayramı gününde vali affedilmesi için Barabbas ve Hz. İsa´yı halkın seçimine sunar. Bu arada kendisinin gönlü Hz. İsa´nın affedilmesinden yanadır. Ancak dinci propagandistler oyları Hz. İsa´nın aleyhine kullanmaları için halkı kandırırlar ve halk validen İsa´yı değil Barabbas´ı affetmesini ister. Pilatus da isteğe uygun olarak Barabbas´ı serbest bırakır. Yani anlayacağınız halk adaletin, dürüstlüğün, aydınlığın temsilcisi İsa Peygamberi değil; zalimliğin figürü olan Barabbas´ı tercih eder.
İşte tarihteki bu örnekte de görüleceği üzere sürüleşmiş halk kitleleri bazen zalimler yaratabilirler ve onları da korumalarına alabilirler.
Bu zavallı insan yığınları bu işi ya inançları uğruna ya da küçük menfaatleri uğruna yapabilirler. Ne yazık ki böyle yaparken kendilerinin ve çocuklarının yarınlarını mahvettiklerinin farkında olmazlar.
Zalimlerin ve onlara uşaklık eden sürüleşmiş insan topluluklarının aydınlıktan, dürüstlükten, temizlikten rahatsız oldukları bir gerçektir. Oysa, temiz ve dürüst insanların temel özellikleri toplumlara adaletli davranmalarıdır.
Kuran´a göre böyle toplumlara kötülük toplumu denir. Kötülük toplumu da çöküşü hak eden toplumdur.