Uzmanın Gözünden Kaçmaz

Tabi ki uzmansa eğer, gerçekten sahip olmak istediği mesleği yapıyorsa şayet.
Sadece ?Parası çok olsun, iş garanti olsun? değil, çocukluk hayallerinin mesleğini icra ediyorsa eğer. Mesleği ile ilgili aktiviteleri ya da projeleri geceleri rüyasında da görüyorsa şayet. O zaman yaptığı işin uzmanı da olur, kitabını da yazar. En ince detaylara kadar eğilir ve gözünden de kaçmaz.
Doktora gideriz, en iyi muayeneyi, en doğru tanıyı, en etkili ilacı bekleriz. Ancak çocuğumuzu doktor olmaya yönlendirirken onun bu mesleğe uygun olup olmadığını hiç sorgulamayız. Mühendisten en kaliteli bina, yol, köprü, baraj, tünel yapmasını isteriz. Ancak çocuğumuzu mühendis olmaya yönlendirirken mesleki yatkınlığının olup olmadığını önemsemeyiz. Öğretmene en değerli varlığımız olan çocuğumuzu teslim ederiz, ancak öğretmenlik mesleğine yönlendirdiğimiz kişilerde olması gereken özellikleri hep göz ardı ederiz. ?Adalet mülkün temelidir? deriz. Ancak adalet terazisini elinde tutacak çocuklarımızı hukukçu olmaya yönlendirirken onların bu mesleğe eğilimi olup olmadığını hiç sorgulamayız.
Bizim daha başka kriterlerimiz vardır. Örneğin çocuğumuzun bilmem hangi üniversitenin hukuk bölümünde, tıp bölümünde, mühendislik bölümünde okuduğunu büyük harflerle söylemek hoşumuza gider. Kafamızda hep üst meslek, ast meslek ve değersiz meslekler vardır. Üniversitede lojistik okuyan komşumuzun çocuğuna ?Ha şu hamallığın modern adı olan bölümde mi?? diye küçümser dudak bükeriz. İki yıllık üniversiteyi üniversiteden saymayız. Hep janjanlı, cilalı, havalı mesleklerin peşindeyizdir. İlle de ?Masa başı iş? olmalıdır. Sonra alem ne der? Maazallah değerimiz düşer (!)
Sonra çocuklarımızın mutsuzluğunu hesaba katmadan onları cilalı, janjanlı, havalı mesleklere doğru süreriz. ?Azıcık havamız olsun değil mi?? girdabından kurtulamayız. Sonra doktora kızarız niye daha iyi muayene etmiyor diye. Mühendise kızarız yaptığı bina ilk depremde çöküyor diye.
Avukata kızarız ?İşleri güçleri para? diye. Hakime kızarız ?Acaba dosyayı detaylı okumadan mı karar verdi?? diye.
Peki, kendimize hiç sorduk mu? Ne yaptık da ne bekliyoruz? Ne verdik de karşılığında neyi almaya çalışıyoruz? Yapa geldiğimiz yanlışların sonucunun böyle olacağını öngöremiyor muyuz? Bu kadar mı günlük, bu kadar mı anlık hesapların peşinden koşuyoruz?
Artık kendimize gelme vakti. Helalinden kazandığı ve dürüstçe iş yaptığı sürece bütün meslekler değerlidir, saygıdeğerdir. Kafamızdaki meslek ayırımı baştan sona silinmeli ve her şey yeniden formatlanmalıdır. Çocuğumuzu bizim kafamızda kurduğumuz mesleğe değil, kendini bulacağı ve bir ömür boyu mutlu olacağı bir mesleğe doğru yönlendirmeliyiz.
Şurası bir gerçek ki işinin uzmanı olanlar mesleğini çok sevenlerin arasından çıkar. Evet, uzmanın gözünden kaçmaz, tabi ki anne-baba ve eğiticiler olarak yukarıda anlatılanlar bizim de gözümüzden kaçmazsa eğer. Hiç kimse arpa ekip buğday biçemez.
Helalinden kazandığı ve dürüstçe iş yaptığı sürece bütün mesleklerin değerli olduğunu bileceğimiz ve ona göre davranacağımız o güzel mutlu günlere beraberce el ele