“Atanamayan” değil, “atanmayan” öğretmenler her zaman yüreğimi burkar, emekli bir öğretmen olarak… Çünkü bilirim ki, mesleğinden uzaklaştırılan öğretmen büyük acı çeker.
Aklıma hemen Köy Enstitüsü kökenli öğretmen Fakir Baykurt’un öğretmenleriyle ilgili şu değerlendirmesi geliyor:
“Öğretmenler, egemen sınıfların emir kulu ya da yönetici tabakalarının çocuk avutucuları değildirler.
Öğretmen yalvarmaz.
Öğretmen boyun eğmez.
Öğretmen el açmaz.
Öğretmen ders verir.”
Victor Hugo şöyle diyor:
“Her kasabada ışık saçan bir öğretmen ve bu ışığı söndürmeye çalışan bir papaz vardır.”
X X X
Ülkemiz, çok önemli bir FETÖ kalkışmasını atlatmıştı. Bundan yeterince ders alınmamış olmalı ki tarikatların egemenliği ve din sömürüsü sürüyor.
Einstein’e sormuşlar:
“Dünyada yaşam nasıldır?”
“Üst sınıf yaşar, orta sınıf şikâyet eder, alt sınıf ise şükreder!”
“Ya inanç durumu?”
“Üst sınıf paraya, orta sınıf lidere, alt sınıf da Tanrı tapar!”
X X X
Anketler, Türk insanının genelde mutluluktan uzak olduğunu ortaya koyuyor.
Adalet duygusunun bu kadar örselendiği, hukuktan uzaklaşıldığı, kitlelerin, ekonominin cenderesi altında ezildiği bir ortamda insanların mutlu olmaları tabii ki olanaksız.
Ancak yine de bir teselli olması için İnan Durak Taş’ın “Mutluluk” isimli dizelerine sığınalım, isterseniz:
“Mutluluğu büyük şeylerde arama.
Sabah kalkabildin mi yardımsız yataktan
Gidebildin mi köşedeki fırına sıcak ekmek almaya
İçebildin mi çayını kendi ellerinle
Görebildin mi bahçende yeni açan bir çiçeği
Ağrımadı değil mi bugün hiçbir yerin
Aklın başında, sevdiklerin de yanındaysa
Ne önemi var yaşının, boş ver, yaşa gitsin!”
Demek ki neymiş. Önemli olan, yaşamımıza yeni yıllar katmak değil, yıllarımıza yeni yaşamlar eklemektir.
Oscar ödüllü, Hollanda asıllı İngiliz oyuncu Audrey Hepburn, şöyle diyor:
“Hayat bana ne yaşatırsa yaşatsın, karşıma ne kadar kötü insan çıkarsa çıksın, ne kadar canım acırsa acısın, üç şeyden asla vazgeçmeyeceğim:
Kendim olmaktan, iyi olmaktan ve nefes aldığım her saniye mutlu olmaya çalışmaktan…”
X X X
Dostoyevski’nin şu sözünü unutamam:
“Yalan söyleyerek dünyanın öbür ucuna gidersin ama geri dönemezsin.”
Artık uğradığım haksızlıklara, vefasızlıklara, dalaverelere, iftiralara, yalan dolanlara kızmıyorum. Gülüp geçiyorum. Çünkü er ya da geç, iyiliğin kazanacağına, temiz yüreklerin huzura kavuşacağına, adaletin yerini bulacağına inanıyorum.
İyisi mi, neysen “O” ol! Sana yalan söyleyene, iftira atana kızma. Yalan da iftira da döner dolaşır, sahibini bulur. İlahi adalet şaşmaz!
Doğan Cüceloğlu, “İnsanın kaçamayacağı en büyük otorite, kendi vicdanıdır” diyor.
Rahmetli oyuncu Tuncel Kurtiz’in de şu sözü de unutulmaz:
“Bugün paranız yoktur, yarın olabilir,
Mevkiniz yoktur, yarın olabilir…
Ama bugün ŞEREFİNİZ yoksa,
Yarın da olmaz.”
X X X
Ülkemizdeki müfredat programı yine değiştirİLDİ.
Cumhuriyet ve Atatürksüz bir müfredat olur mu hiç?
Cehalet, bir ülkenin geleceği için en büyük tehlikedir.
Friedrich Nietzsche, şöyle diyor:
“Cahil bir toplum, özgür bırakılıp, kendine seçim hakkı verilse bile hiçbir zaman özgür seçim yapamaz. Sadece seçim yaptığını zanneder. Cahil toplumla seçim yapmak, okuma-yazma bilmeyen insana hangi kitabı okuyacağını sormak kadar ahmaklıktır. Böyle bir seçimle iktidara gelenler, düzenledikleri tiyatro ile halkın egemenliğini çalan zalim ve madrabaz hainlerdir.”
