ZEKİ OLMAK MI? KURNAZ OLMAK MI?

Bu iki kavram üzerine hep düşünmüşümdür. Zeki insan mı kurnazdır? Yoksa kurnaz insan mı zekidir?
Tanık olduğum bir olayı sizlerle paylaşayım kararı siz verin. Yakından tanıdığım biri var. Yıllar önce; önce iş, sonra eş bulmak üzere köyden çıkıp şehre ağabeyinin yanına gelir. Barınacak yeri yoktur. Ağabeyinin yanına yerleşir. Ağabeyi kendisine en iyisinden bir iş bulur. Şimdi sıra evlenmeye gelmiştir. Ne tesadüftür ki kısmeti kapalıdır. Kız bulana kadar çalınmadık kapı kalmaz. Bu arada tam üç yıl geçmiştir. ?Ekmek elden, su gölden? geçinip gider. Bu arada evin giderlerine hiç ama hiç katkıda bulunmadığı gözden kaçmaz.
Neyse vakit tamamdır. Kısmeti çıkmıştır. Aile kendisine anlı şanlı bir düğün yapar. Gel zaman, git zaman ağabeyle aralarındaki sıcaklık kalkar. Biraz da ele karışmanın da etkisi olmuştur.
Yıllar yılları kovalar. Vakit tamamdır. Emekli olur. Ufak tefek gıda ticaretine başlar. Bu işi yaparken de ahbap- çavuş ilişkileri kullanır. İkide bir de yaptığı işle ve para kazanmasıyla övünür.
Buraya kadar sorun yok. Asıl sorun kilosu 25 TL´ye aldığı bir gıdayı, kendisini köyden çıkarıp, ona iş bulan ve 3 yıl yanında barındıran ağabeyine 50 TL´ye satar. Bunu da orada burada kurnaz olduğunu kanıtlamak için olsa gerek anlatır.
Evvelden beri tanıdığım bu kişi zeki değildi. Üç yıllık eğitmenlik sınıflarını altı yılda zor bitirebilmişti. Üstüne üstlük okuma yazma öğrenmeden.
Zeki değildi ama kurnazdı. İnsanlara bir kasabın kuzuya baktığı gibi bakar, yani bundan ne kadar pirzola, ne kadar şiş çıkar, derisi kaç para eder hesabını yapardı.
Sizce ahlaklı bir insan böyle davranır mı? Yanlış anlaşılmasın her zeki insanın ahlaksız olduğunu söylemek istemiyorum. Kelime oyunlarına girmeye gerek yok. AHLAKLI ZEKAYA CAN KURBAN.
Saygılarımla,