Şair Olcay Derecik’ten bir alıntı:
Deniz, eğildi kulağına martının:
“Yapma” dedi ve ekledi:
“Maviliğime aldanıp, dalma sularıma, balık yaşamıyor içimde artık.”
Tebessüm etti martı:
“Sadece balık için mi dalıyorum sanıyorsun maviliğime?”
“Ya neden?” diye sordu, deniz.
“Sen ve ben” dedi, martı. “Birçok âşığın fotoğraflarında, aynı karede yer alıyoruz. Birçok ayrılanın sakladığı resimlerde de…Balık yok diye seni terk etmiş olmaz mıyım? Ben, açlığa ayıp olmasın diye değil, aşka ayıp olmasın diye hâlâ sendeyim.”
Evet, yukarıdaki anekdotu, “martı dostu”, kalemi güçlü köşe yazarı Recai Çevik hocama armağan ediyorum.
X X X
Ah, o martılar!
Alfred Copus, “Şeker Portakalı” isimli kitabında şöyle der:
“Fırtınanın şiddeti ne olursa olsun,
Martı, sevdiği denizden asla vazgeçmez.”
Can Yücel’in deyimiyle, “Martılar ki, sokak çocuklarıdır denizin…Deniz, martıya küsmez, martı da denize. Birbirlerine ne kadar kızsalar da, umutsuzluk hissetseler de, ayrılmazlar asla…
Martılar, özgürlüğe ve umuda kanat çırparlar.
Yasak tanımaz rüzgâr, zincir vurulamaz martıya, bir de insan kalbine…
Gökyüzünün de çocuklarıdır, martılar…
Nazım Hikmet’e kulak verelim, şimdi de:
“İnsan, denizin olmadığı yerde, umut adına martı olmalı…”
X X X
Geçtiğimiz günlerde, Bandırma’ya bağlı Yeni Yenice Köyü’ndeki(kırsal mahalle) ilkokulu ziyaret ettim. Bu okulun öğretmeni Alev Turgut’un, 15 öğrenci adına yarattığı “yaşam merkezi” mucizesini, “Bandırma Manşet”te görüntüleriyle yayınladık. Hayal çiftliği, açık hava kütüphanesi, müzik, spor ve sinema salonları, dikiş atölyesi, kalıcı Atatürk köşesi…
Bir öğretmenin, sonsuzluğu etkileyebileceğini, onun etkisinin mezarda da bitmeyeceğini, öğrencileri üzerinde sürüp gideceğini, bir öğretmenin dokunuşunun, bir öğrencinin yaşamını sonsuza dek değiştirebileceği gerçeğini bir kez daha gördük.
Hepimizin, artık aramızda bulunmayan ama umutlarımızı hep tazeleyen öğretmenleri yok mudur?
Öğretmenler de, geleceğe ışık tutmalı ve umut olmalı.
Cumhuriyet döneminin unutulmaz şairi Orhan Veli Kanık’ın dizeleriyle son verelim, yazımıza:
“Bir çocuk ağlıyorsa;
Asya’da,
Afrika’da,
Dünyada
O çocuk bizimdir!
Ağlayan çocuk gülüyorsa;
Asya’da,
Afrika’da,
Dünyada
O çocuk hepimizindir!